Eimreiðin - 01.06.1922, Page 4

.132
VFIR VATNAH]ALLA OG SPRENGISAND eimreiðin
suður yfir gróðurlausar öldur og sanda — alt suður að Hofs-
jökli. — Kerlingarskömmin var vísulaus og fanst Hjálmari að
hann yrði sem góður og gildur Skagfirðingur að gefa henni
einn kveðling.
Til Geldingsár. Riðum við nú greiðfæra sanda í SSV. á átta-
vita og gekk greiðlega því fremur var undanhalt. Stefndum við
nú á miðjan Hofsjökul, því að engar eru vörður eða vegamerki
á Vatnahjalla önnur en þau, sem þegar eru nefnd. Sá nú fram-
undan vatnadrög nokkur, sem á hægri hönd virtust mynda gil
og dalverpi, er gengi frá suðaustri til norðvesturs og síðar
norður. Var það ]ökulsá eystri í Skagafirði, sem kemur úr
Hofsjökli og Geldingsá, sem í hana fellur að austan. Við
Geldingsá er göngukofi og hestahagi og þangað var ferðinni
heitið og — komið þegar kl. var 4 um daginn.
Við Geldingsá. í Geldingsá er tært bergvatn. Hún er nokkru
minni en Glerá, en þó fyrsta vatnsfallið á leiðinni, sem kalla má.
Þar eru líka fyrstu hagarnir. Hún rennur frá ASA til VNV, —
þ. e. þvert á stefnu vegfarandans, og þess vegna ógerlegt að
verða ekki var við hana í björtu. Ekkert gil er að henni, fyr
en neðst, skömmu áður en hún fellur í jökulsá. Þar, sem það
hefst, er dálítill hvammur. 1 honum stendur kofinn alveg á
árbakkanum. í hvamminum er mýrlent og góðir hagar. En
kofinn er stór, nýreistur, að mestu leyti fyrir forgöngu og fé
konu einnar fremst í Eyjafirði. Vildi hún gera reiðhesti sín-
um minnisvarða á þann hátt, að skýla félögum hans fyrir
illviðrum í erfiðum fjallferðum — og mönnunum með, auð-
vitað! Enda ber kofinn nafn hans og heitir Gráni. Hann
rúmar 8 hesta og 4 menn (til næturhvíldar), er hár til risins
og sæmilega bjartur, útbúinn suðuáhöldum, ljósmeti og fleira.
Alt í besta standi og reglu.
Við snæddum þarna í sólskini á árbakkanum framan við
kofann, og hvíldum í 1V2 tíma.
Eystri Pollar. Frá kofanum fórum við í ca. 5 mín. upp með
ánni, áður en við færum yfir hana, en nálega strax sunnan við
hana komum við í flóadrög með smátjörnum, sem á kortinu eru