Eimreiðin


Eimreiðin - 01.06.1922, Blaðsíða 17

Eimreiðin - 01.06.1922, Blaðsíða 17
EIMREIÐIN HÁKARLAVEIÐIN 145 í fyrrahaust reri að vanda mikill fjöldi báta í Bótinni, en svo er Sandbótin kölluð í daglegu tali. Gerði Þórður bóndi út þrjá báta, er hann átti sjálfur. Var hann formaður á einum bátanna og aflaði að vanda afbragðsvel. Tíðin var með allra t>esta móti og fiskur mikill í firðinum. Voru menn því glaðir °S hugðu gott til vetrarins. Svo var það eitt sinn, síðla um haustið, að menn sáu botn- vörpung renna sér inn fjörðinn. Tók hann til veiða á fiski- ^iðum Bótarmanna. Var þetta síðari hluta dags, og sjómenn komnir að landi. Komu skipshafnirnar í Bótinni saman og bótti botnvörpungurinn illur gestur og óþarfur. Var mikið rætt, en ekkert gert til úrlausnar. Þórður bóndi var um þetta fámáll, en rendi oft illu auga til óotnvörpungsins. Tók hann ærið oft í nefið og strauk þess á *illi skegg sitt. Um nóttina fóru menn venju fremur snemma að vitja lóða Slnna. Var enginn sá, er eigi hefði öndina í hálsinum sakir Veiðarfæranna. Þórður var einn hinna fyrstu. Nótt var all dimm, en suður a firðinum sáust Ijós botnvörpungsins. Hafði hann eigi hin lög- skipuðu siglingaljós, heldur að eins ljós þau, sem lýstu háset- Unum við vinnu sína. Logn var og undiralda engin. Var því fjörðurinn eins og skygt gler. Þórður sat í skut á bát sínum og starði framundan. Við og Vl^ leit hann inn í fjörðinn. Urðu þar greind í myrkrinu fell fjallskörð, sem lóðarsvæði bátanna eru miðuð við. Oðru- v°ru beit Þórður á kampinn og augun gneistuðu. Var þá sem u9ur hans flygi á undan bátnum. Ekkert heyrðist nema áraglamið. Þórður mjakaði sér til á Puttunni og hóf brúnirnar. Hann var nú orðinn þess fullviss, u Þotnvörpungurinn var alllangt frá lóðum hans. En hann eYPti brúnum á ný og svipaðist betur um. Horfði hann nú ^ eftir firðinum. Þar áttu bátar hans lóðir sínar. Þeir höfðu e9ist aftur úr og áttu enn langt fram á miðin. Enginn gat bot ^V°r^ n°f^Luð af lóðunum væri óskert. Trúlegt var að nvorpungurinn hefði dregið vörpuna um öll næstu fiskimiðin. usetar Þórðar ræddust við sín á milli. Ollum var þeim 9' fyrir brjósti. Sumir þeirra voru fátækir fjölskyldumenn 10
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.