Eimreiðin - 01.06.1922, Qupperneq 14

142
VFIR VATNAHJALLA OG SPRENGISAND
eimreið n
norðan Búrfells. En einmilt þessi krókur gerir henni svo auð'
velt að láta oss í té 5—10 hestöfl á hvert einasta nef í land-
inu, þ. e. 500000 — 1 miljón hestöfl með útbyggingu niður 1
Þjórsárdal. Hefir norski verkfræðingurinn Sætersmoen, sent
mörgum Islendingum
er að góðu kunnur,
rannsakað þetta alt
og mælt með mestu
nákvæmni. Leiðin
liggur nú niður um
skarðið, sem Þjórsá
bíður eftir að verða
teymd, niður í svo-
kallaðan Þjórsárdal,
sem er þektur fyrir
fegurð og merkur að
því leyti, að Þjórsá
rennur ekki um hann
heldur fyrir endann á
honum. Þar er mjög
fallegt og víða skógi
vaxið, Vegurinn var
altaf að skýrast og
girðingar — þver-
girðingar á veginum
— urðu vottur þess,
að skamt væri til mannabygða, enda kom að því, að eg sa
rjúka á sveitabæ undir brattri hlíð — það var við Skriðufelf-
Gatklettur í Þjórsárdal.
Skriðufell. Kl. var 7 er eg kom í bygð, eftir 13 tíma hvíldaf'
litla »ferðamannareið« frá Bólstað. Eg hafði hlakkað mikið ti
að koma til bæja og sérstaklega til að heimsækja kunninS)3
minn Pál Stefánsson á Ásólfsstöðum, sem eg vissi allra manna
gestrisnastan heim að sækja. En eg gat ekki riðið fram hjá fyrsta
bænum, sem eg kom til af fjöllunum. Eg varð þó að spyr)a
vegar og fá mjólk að drekka. Ung og blómleg bóndadóttir
kom til dyra og bauð til stofu upp á skyr. Skyr? hvort eff
vildi! Sjaldan hefir mér bragðast það betur en í þetta sinn*