Eimreiðin - 01.06.1922, Síða 15

Eimreiðin VFIR VATNAHJALLA OQ SPRENGISAND 143
°2 sannfærðist eg enn á ný um hvílík ágætis fæða nýtt og
Sott skyr er. — Hvað er langt til Ásólfsstaða, spurði eg. 10
'nínútna ferð. — Eruð þér læknirinn, spurði hún. ]á, hvernig
vissuð þér að mín var von. — ]ú, maður hefir nú orðið var
yið það í dag. — [Hver þremillinn hugsaði eg, ætli fjandinn
hafi nú hlaupið í einhverja beljuna og fylgjunni minni svo
Verið kent um. — Nei.] En það hafði sem sé skeð sú ný-
lunda þar í bygðinni í dag, í fyrsta skifti í sögu hennar, að
bíll kom þjótandi og blásandi upp í gegn um hana alla —
UPP að næst efsta bæ — Ásólfsstöðum — með mönnum til
móts við mig. Fólkið stóð sem steini lostið, (því þarna voru
en9ir bílvegir), og eg líka, þó ekki yfir þessum viðburði,
heldur af því, að eg þarna — áður en eg vissi af, var kominn
’Pdt inn í menninguna.
— Bæir — fólk — bíll — nei, eg vaknaði sem af værum
^Taum. Heillaður af fjöllunum bað eg þess að mega heldur
h^erfa aftur til öræfanna, og með heilum huga tók eg undir
með skáldinu:
Fjallalíf, nú þekki eg þig
þú hefir ekki gabbað mig.
Gunnlaugur Einarsson.