Eimreiðin - 01.06.1922, Page 58

186
RITSJÁ
EIMREIÐIN
en áður. Dr. Helgi hefir nú gert ýmsar merkilegar og skarplegar alhug-
anir um þá, t. d. muninn á þvl,] sem vér sjáum og hevrum, „Iifum“, og
hinu, sem vér hugsum oss eða munum, því sem vér lifum að eins í hug-
anum. Draumar eru í fyrri flokknum. Vér lifum í draumnum' og finn-
um ljósan mun, þegar vér missum af draumi og förum að standa utan
við hann og reyna að halda áfram með ímyndunarafli. Annað er það,
þegar oss dreymir menn eða staði eða hvað það nú er, sem vér þykj-
umst þekkja, en sjáum eftir á, að var alt öðruvísi, var annað en vér
höfðum skírt það I svefninum, bæði við sjálfir og annað, sem fyrir oss
bar. Giftur maður er ógiftur í draumi oft og einatt, sá sem hefir mist
foreldra á þá þar á lífi, hann lítur öðruvísi út en í vöku, húsið hans
sömuleiðis o. fl. Og oft er það, sem vér lifum í svefni alls ekki neitt
sem vér höfum séð og alls ekki neitt, sem til getur verið hér á jörðunni.
Alt] þetta, og' margt fleira getur hverj maður athugað, sem á það hefir
verið bent.
Nú má sjálfsagt búa til ýmsar skýringar á þessu, en sjálfsagt eru þær
misjafnlega skarplegar. Dr.j Helgi segir: I svefni lifum vér lífi annars
manns, sjáum það sem hann sér o. s. frv., þótt talsvert Iitist af ýmsum
öðrum áhrifum. Og það, sem vérj þannig lifum, sýnir oft, og einmitt I
skýrustu og merkustu] draumunum, að það er alls ekki neinn af jarðar-
byggjum, sem I oss lifir, heldur vera „á annari stjörnu". Færir hann
ýmislegt þessu til stuðnings. Sömu tegundar er svo svefn miðiisins, og
fréttir þær sem hann færir styðja það sama, að af öðrum stjörnum séu
að koma boð til vor fyrir þetta „mikla samband“.
Þetta er nú mikið sagt, en í raun og veru ekki nándarnærri eins fjar-
stæðukent og í fljótu bragði mætti virðast,] ekki líkt því eins fjarstætt í
ljósi þess, sem menn nú vita um fjarhrif og fjarskynjan eins og það hefði
þótt fyrir svo sem 200 árum eða skemri tíma, að menn mundu talast við
eins og maður talar við mann, þótt þúsundir mílna séu á milli.
Það er nokkuð síðan menn þóttust vita, að lifað væri víða I geimnum,
og í raun réttri er það ekkert nema knýjandi afleiðing þess,j að stjörn-
urnar eru hnettir, því hvernig ætti þá að hugsa sér, að vort duftkorn,
jörðin, væri ein bygð Iifandi verum af öllum þeim óendanlega sæg hnatta
í geimnum. Og vitsmunir eru vafalaust víða, og miklu meiri en hér. Menn
hafa og talað um, að reyna að komast I samband] við aðrar stjörnur.
Skyldi oss einum, þessum börnum og byrjendum hér, hafa dottið þetta í
hug? Hefir ekki verið hugsað um þetta um óendanlega tíma annarsstaðar,
og er ekki slíkt samband komið á milli miljóna af hnöttum? Kannske