Eimreiðin - 01.10.1924, Page 27

EIMREIÐIN
ÞRJÚ KVÆÐI
339
Ei fást við auði
ástanna hót,
gáfum né göfgi. —
Geirfinna er ljót.
Drós snauð og djásnlaus,
með dropóttan klút,
fávís, en falleg,
fljótt gengur út.
Ungfrúar auðlegð
er ásjóna fríð;
hentugur hlutur
við hamingju smíð.
O, meistarinn mikli,
er menn spretta frá,
ljá dætrum lands vors
lífsnauðsyn þá.
Þeir miklu.
Fá á veröld mikilmenni,
miðlungsblær á flestra enni.
Fæðist eitt á öld í heimi,
eða mundi ei vel í lagt ?
Lýðum vinst úr lífsins geimi
lítið af þeim dýra seimi.
Máske fóstrar fólkið skakt.
En er heims í hlað þeir ríða,
hófaslögin berast víða;
jafnt hvort við skal knapann kenna
Korsiku’ eða Nazaret. —