Eimreiðin - 01.10.1924, Qupperneq 30

342
FERÐ YFIR ATLANTSHAFIÐ
eimreiðin
skamma, já, í stuttu máli sagt, öllum herskipunum úr Svoldar-
orustu, sem Sigurður Breiðfjörð velur ýmsar skáldlegar kenn-
ingar og kallar t. d. jálka sjós — sigluhunda — hryssur
boða — stelka steinbítsvellar, eða síldarbóla krákurnar. En
þrátt fyrir þessa stærð hreif ekki Berengaria hug minn
neitt svipað því, eins og Ormurinn langi gerði forðum. —
Og hreint smásmíði fanst mér hún vera í samanburði við
»Harkaraskipið« í »Manni og konu«, þar sem þrjár kirkju-
sóknir voru í reiðanum.
3
Eg hafði keypt mér far á 2. farrými, og var því skipað í
þá þvöguna af fólki, sem þangað átti að fara um borð.
Við fórum öll inn í kvíar úr plankagrindum, sem vísuðu
leiðina að stórum opnum dyrum á miðri skipssúðinni. Og inn
um þessar dyr átti öll sú hjörð að fara, sem eg til heyrði.
Var nú þessari innskipun líkt háttað og þegar fjárhópur er
rekinn um borð í sauðaskipin. Eg var aftarlega í þvögunni,
og þótti reksturinn ganga seint, enda vantaði algjörlega hund
og góðan smala með svipum til að reka á eftir. Embættismenn
skipsins þurftu að athuga farbréf hvers og eins, áður en hon-
um var hleypt um borð, — og þetta tók tíma. Til að sefa •
mér óþolinmæðina virti eg fyrir mér fólkið. Það var alt þokka-
legt og snoturlega búið, og talaði ýms tungumál sín á milh-
Eg heyrði dönsku, svensku, norsku, þýzku, frönsku og ensku
og fleiri tungumál, sem eg skildi ekki. Einn karl, sem stóð
nálægt mér, heyrðist mér segja: »Arraba dúskí ta fleskí pa*
noskí«, og hugði eg það vera rússnesku eða pólsku.
Skamt frá okkur var önnur kví full af fólki. Það var verr
til fara en okkar fólk og ófélegra. Það átti að fara inn í 3-
farrými aftar á skipinu. Innan um alt fólkið í báðum kvíum
voru börn hér og hvar í fangi mæðra sinna, og skældu sum
hátt. En einlægur kliður af mannamáli, hósta og ræskingum
heyrðist innan kvíaveggjanna og var ekki ólíkt því, sem venja
er til í færikvíum.
Þegar loksins hóparnir voru innbyrtir, fór hver og einn að
finna sína káetu. Það var talsvert staut við að átta sig á þvl