Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1924, Síða 37

Eimreiðin - 01.10.1924, Síða 37
eimreidin FERÐ YFIR ATLANTSHAFIÐ 349 athuga fólkið, einkum þó farþega 1. farrýmis. Þar mátti sjá margar sællegar og snotrar stúlkur, klæddar dýrindis líni, gulli °9 gersemum, og feitlagna veraldarsælkera og auðkýfinga, en suma hrukkótta, magra og þunglyndislega, þrátt fyrir auð og allsnægtir. Þar voru gamlar miljóna-kerlingar, vindþurkaðar hrokkin- skinnur, og mér sýndist presturinn einkanlega hrífa hug þeirra, tegar hann í ræðu sinni bað guð að forða okkur frá öllum sjávarháska á leiðinni. — Þær kviðu auðsjáanlega kaldri dýfu úti á rúmsjó. En allir munu hafa hugsað, hver upp á sína v>su, til »Titanic«-slyssins. Sjálfum mér fanst, satt að segja, slíkur lífsendir, ef koma ætti, engu fyrirkvíðanlegri en sóttar- sæng á þurru landi, og hugsaði eg mér, að láta guð alveg fáða. Það væri ekki um annað að gera en að synda eins lengi og hægt væri, og mér finst ósennilegt, að sú barátta v>ð dauðann sé harðvítugri að þola en margar sjúkdómskvalir, t>ó að morfín sé máske á boðstólum. I sérstakri bæn bað presiurinn að endingu guð að varð- veita tvo mikla þjóðhöfðingja, konung Breta og forseta Banda- r>hjanna. Þessi bæn stóð framan til í sálmabókinni, og sá eg her, að Bandaríkjaforsetinn var hafður á milli sviga. Auðsjá- anlega var gert ráð fyrir, að fyrirbænir fyrir honum ættu ekki v>ð öll tækifæri og mætti stundum alveg sleppa honum. 10. Það var þoka, þegar við nálguðumst New-York. Eg hafði hlakkað til að sjá líkneski frelsisgyðjunnar sem fyrsta fyrir- ðoða þess, að maður væri að nálgast bæinn. Allir þekkja af mYndum þessa fögru frelsisgyðju, sem Frakkar gáfu Banda- r>kjamönnum forðum, og stendur hnarreist við hafnarmynni New-Vork-borgar, með geislakrónu um höfuðið, og bregður a loft skæru blysi með annari hendinni. — Eg hafði sem drengur lesið um þessa risavöxnu mynd, og fylgdi sögunni, að ^ menn gætu gengið upp að blysinu innan í handleggnum. En nú faldi þokan gyðjuna, eða réttara sagt — gyðjan faldi Sl9 í þokunni, og mér fanst hún gera það viljandi. Sennilega dlygðaðist hún sín fyrir það ófrelsi, sem eg og aðrir farþegar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.