Eimreiðin - 01.07.1927, Qupperneq 49

eimreiðin
TVÆR RITGERÐIR
241
hinni miklu tilraun, sem vikið var á, betur ágengt en hingað til,
N er enn þá verri tíðinda von, en þegar eru orðin. Og ærið
virðist mér ískyggilega horfa, þegar svo herfilega getur farið,
að barn druknar í ekki meira vatni en svo sem svara mundi
kýrsopa eða tveimur. Virðist mér sem ill tíðindi vofi hér yfir
oss, stórskemdir á bænum og manndauði. En þó mundi ég
ehki skrifa þetta, ef ég þættist ekki vita, að þeim tíðindum
rná afstýra. Mundi ég hiklaust, ef slíks væri kostur, gera svo-
feldan samning, að ef ekki færi eftir því, sem ég hefði sagt,
°3 væn þó þeim skilyrðum fullnægt, sem ég hefði sett, þá
mætti taka mig af lífi. En það skilyrði mundi ég setja, að
nienn treystu mér sem vísindamanni og heimspekingi, svo
sem skynsamlegt er. Menn verða að hafa einlægan vilja á að
læra að hugsa þannig, að hinar æðri verur geti náð hér tök-
um, og hjálpað mönnunum til að aukast svo að orku og viti,
sem þarf til þess að fá miklu fullkomnari stjórn á náttúrunni
nú er. Menn þurfa að Iæra að skilja hina miklu hugsun
um eining og samræmi tilverunnar. Skilja hinn stórkostlega
iiígang lífsins. Vita, að það er ekki til neinn almáttugur guð,
sem sitji í hásæti sínu einhversstaðar á himnum, og horfi
rólegur á hörmungar lífsins, eins og því er lifað á biljónum
®ða centiljónum af jörðum. Vita, að vér lifum hér eins og á
útjaðri, þar sem hin mikla tilraun, er vér köllum líf, er ekki
^arin að takast, þó að hinum æðsta krafti tilverunnar sé að
tví stefnt að hefja oss á braut fullkomnunarinnar. Vér þurfum
að skilja, að hér er frumstig lífsins, og hugleiða vel, hvað það
býðir, að hinn æðsti kraftur hefur þurft miljónir alda til að
skapa úr efnum þessarar jarðar veru, sem gæti hugsað og
arið að taka að sér stjórn náttúrunnar í kring um sig. Vér
Purfum að skilja, að sá kraftur, sem lífið er af, vill geta gert
®er líkama á öllum stjörnum, gera allan heiminn að sínu
eimkynni, hefja alla náttúruna til alfullkomnunar. Sérstaklega
er °ss áríðandi að skilja, að lífið á slíkum frumstöðvum lífsins,
eem jörð vor er — sbr. greinina Frumlíf og framlíf í Morg-
lík" ^ 'u^ — heldur áfram á öðrum stjörnum, í nýjum
Svo°*u*. Serðum úr efnum þeirra stjarna. Þessi skilningur er
0 afaráríðandi vegna þess, að þegar hann er orðinn al-
enr>ur, þá er fengið hið ómissandi skilyrði fyrir því, að sam-
16