Eimreiðin - 01.01.1934, Qupperneq 43

Á TÍMAMÓTUM
23
°9 hver flokkurinn býður í kapp við hinn. Að sama skapi
vex ^’ha eyðslan — og skattarnir. Og þessi svikamylla nemur
aldrei staðar, fyr en alt er upp étið, bæði eigur og lánstraust,
»ema því aðeins að stjórnskipulaginu sé breytt til mikilla
J^una. þag er hún, frekar öllu öðru, sem hefur sökt flestum
bl°oum niður í óbotnandi skuldafen, lamað atvinnuvegi, skapað
ahnnnuleysi, fátækt og allskonar ófarnað.
Daemin eru deginum ljósari. Skuldir, fjárþrot og skatta-
anauð hafa nú komið lýðræðinu á kné í flestum löndum
wrðurálfunnar, og alt hefur endað í sulti og seyru. Ástralía
eVddi og tók lán meðan nokkur eyrir var fáanlegur, og varð
su° að leita liðsinnis hjá Englendingum, til þess að reyna að
retta við fjárhaginn. Sama gerði Newfoundland og endaði
a tví, að verða gjaldþrota. Nú verður þingið þar lagt niður,
fullu samþykki þjóðarinnar, og Englendingar taka við
stlórninni. Svo langt getur þessi vitfirring gengið, að menn
verði fegnir að losna við sjálfsstjórn og sjálfstæði.
En spyrji maður hvernig á þessum ósköpum standi, þá má
re^;a þau Qll til kosninganna, til þeirrar ótrúlegu fávizku, að
l°sendur láta sífelt múta sér — með fé úr vasa sjálfra þeirra,
að hver stétt og hvert hérað reynir að græða á kostnað annara.
derkostnaður Öllum kosningum fylgir mikill kostnaður,
jafnvel einföldum bæjarstjórnarkosningum. —
^'klu af blöðunum fyrir kosningar er útbýtt ókeypis, en
Prentun og útgáfa venjulegs blaðs kostar ekki minna en
2^0 kr. Auk þessa þarf að prenta kjósendabréf, auglýsingar
°' fk Þá hefur hver flokkur sína skrifstofu og að meira eða
'r’inna leyti með launuðum starfsmönnum. Slíkar skrifstofur
v>nna venjulega alt árið, þó engar kosningar séu, vinna að því
efla flokkinn og undirbúa næstu kosningar. Alt þetta, og
^rgt annað, kostar mikið fé, ekki sízt ef flokksblöðin bera
*Í8 illa.
Hvaðan kemur alt þetta fé? Hver borgar það?
Áð sjálfsögðu er reynt að láta flokksmenn borga árgjald
°9 kaupa blöðin, en innheimtan vill oftast ganga misjafnlega.
ess vegna er allra bragða leitað til þess að reita fé í flokks-
sióðinn. Flokksforingi, frambjóðendur og efnamenn flokksins
e9gja mikið til. Hafi flokkurinn setið að völdum, veitir hann