Eimreiðin - 01.01.1934, Side 77

ElHREIÐIN
MAKROKOSMOS
57
Vmsir erlendir könnuðir eru að komast að líkri niðurstöðu.
^ór vitum, enn sem komið er, ekkert um hraða lífgeislans.
Reynsluvísindin hafa til skamms tíma lítinn gaum viljað gefa
sálrænum fyrirbrigðum í þessa átt. Þeim fyrirbrigðum hefur
^íðum verið skipað í flokk með dulrænu og lygavísindum.
slíkt reynist haldlaust til lengdar. Hraði lífgeislans er enn
ómældur, en það er ekki óeðlilegt að hugsa sér, að hraði
hans sé óendanlega mörgum sinnum meiri en hraði ljóssins.
_Ef slíkt reyndist rétt, er hin mikla hindrun, sem Maxim sér
1 Vegi þess, að samband geti komist á milli jarðarbúa og líf-
Vera á öðrum hnöttum, í öðrum sólkerfum og jafnvel í öðrum
Vetrarbrautum, að engu orðin.
. ^að liggur nú nærri að spyrja, eftir alla þessa miklu breyt-
'a9n. sem orðin er á hugmyndum manna um alheiminn, hvort
ln æfagamla kenning, sem minst var á í upphafi þessa máls,
samræmið milli hinnar smæstu veru og stærstu verundar,
®e ekki fallin um sjálfa sig. Hvað er maðurinn annað en
e‘ksoppur blindra, tröllaukinna afla? Hvað verður úr okkar
°rsmáu rykögn í rúminu, jörðina, innan um sólnasæginn?
. apurinn er hlekkjaður við þessa rykögn í geimnum og starir
1 umhverfið, skelfdur og óttasleginn yfir hrikaleik hans og
f^æð sjálfs sín, eins og Maxim kemst að orði. Vér jarðar-
ar höfum enn aðeins örlitla hugmynd um tilveruna, og þess
Ve3na engan rétt til að dæma um svo stórfelt viðfangsefni,
®e,n hin nýja útsýn er að færa oss upp í hendurnar. En eitt
. n.ur stöðugt, hve mörg ný undur sem vísindin leiða í ljós,
01 úti í hyldjúpum geimsins og í djúpum vorra eigin sálna
°9 þetta eina er hið órjúfanlega samræmi, sem alt sköp-
narverkið vottar, hin lögbundna rás, sem allir hlutir lúta.
birtist þessi samræmisbundni kraftur að baki allrar
^staðar
SÓIeru- bessi kraftur, sem lætur reikistjörnurnar snúast um
Vef S'na’ s°*irnar halda sínar mörkuðu slóðir innan hverrar
hinfar'3raU*ar’ °s vefrarhrautirnar fylkja sér hlið við hlið f
fr Ul ^'hlu allsherjargöngu sköpunarverksins. Þrátt fyrir allar
kraft s*°nc^um v®r engu nær en áður með að skýra þenna
höf ’ °^ruvisl en hann hefur verið skýrður af trúbragða-
þesg UUm og andlegum leiðtogum þjóðanna á liðnum öldum.
Vegna stendur kenningin gamla um mikrokosmos og