Eimreiðin - 01.01.1934, Qupperneq 130

110
RITSJÁ
E1MREIÐ'N
er annar heimur. En þegar álti að fara að einangra þau og finna hinun1
nýja heimi stað, komu örðugleikarnir fyrir alvöru í ljós. Arthur Findl3'
ver nokkrum hluta þessarar bókar í virðingarverða tilraun ti! að skýr3
fyrir lesendunum alheim etersins, þar sem hann telur að lífið eftir dau®
ann haldi áfram. Hann styðst við eterkenningar eðlisfræðingsins og sálar
rannsóknamannsins fræga Sir Olivers Lodge, einkum eins og hann hefur
birt þær í bók sinni „Eíher and Reality", og margar af ályktunum Fin^
lays eru skarplegar, en þó hefur lesandinn það á meðvitundinni hve
þurfi til að ályktanakerfið hrynji. Og þegar þess er gætt að sennileS3 er
líf að minsta kosti á einni stjörnu, auk jarðar, innan vors sólkerfis. °3
að stjörnufræðingar áætla um 100,000 miljónir sólna í vorri vetrarbra
einni, og vita um alt að 2 miljónir stjörnuhafa eða vetrarbrauta utan v'
vora, þá er hugmyndin um flutning á aðra stjörnu við dauðann sízl
óeðlilegri en hugmynd Findlays um eterheiminn I rúminu. Hið óhagS31’
lega Iögmál um sameining anda og efnis, til þess að líf skapist, r*ður
hvarvetna. Eterheimur, fullur af Iífi, umhverfis jarðarhnöttinn, er huS5311,
legur, svo sem frá sjónarmiði þeirra manna sem álykta að hann
„miljón sinnum þéttari en vatn“. En ekkert er til í fyrirbrigðuni sP'r'
tismans, sem ósanni framhaldslíf á öðrum stjörnum.
Miðill sá, sem höf. segir frá í bók sinni, er raddamiðillinn J°hn
Sloan í Glasgow. Höf. hefur haft tækifaeri til að fylgjast með honum
kynna sér hæfileika hans, um alllangt skeið. Miðillinn er fátækur verl<a
maður, „óvenjulega óframgjarn og hógvær með afbrigðum". Hann
ekki atvinnumiðill, og segist Findlay svo frá að hann sé alt af ófáanleSur
til að þiggja nokkuð fyrir gáfu sína. En á fundum hjá honum tala sla
stæðar raddir utan við miðilinn, stundum fleiri en ein í einu, og ávarpa
C
fundarmenn. Hefur höf. í 6. kapítula bókarinnar lýst því betur en eg
hef
áður séð gert, hvernig raddirnar myndist, og starfi því sem fram fer
sambandi við þær.
Þegar borið er saman það helzta, sem ritað er um sálarrannsóknif nU’
við bók Myers „Persónuleiki mannsins og líf hans eftir dauða Iíka0ar,s ’
bók, sem út kom fyrir 30 árum, þá sézt hvert afburðaverk unnið va
með þeirri bók. Nálega öll þau fyrirbrigði sem saga sálarrannsóknan11
kann frá að segja til þessa dags, eru þar skýrð og rakin. Og eftirn'el'n
Myers hafa ekki komist mikið Iengra en hann komst. Það sem Se
hefur síðan er einkum það, að ótal nýjum vitnisburðum hefur ver'
safnað, sönnunum fyrir því að fyrirbrigðin gerðust, hrúgað upp, 1 ot0
legum fjölda af bókum, en eðli fyrirbrigðanna og uppruni enn sem
flókið og margbrotið rannsóknarefni. Það sem sálarrannsóknunum rr
mest á nú er, að hæfir menn leggi alla áherzlu á að komast fYrir
fvr
ður
um
hverjir og hvar þeir heimar séu, sem að baki þeim eru. Og sú rannsók^
verður að fara fram eftir leiðum reynsluvísindanna. Reynsluvísindm
að gefast upp við að koma heimum þessum fyrir t sálarlífi miö|a
eingöngu. Undirvitund, persónuskifti, dulminni og hvað það nú he,l|r
þetta, sem sálfræðingar hafa fundið upp til að reyna að skýra fyrirbr'9