Eimreiðin - 01.07.1940, Blaðsíða 82

282
ÓSÝNILEG ÁHHIFAÖFL
EIMREIÐIN
hugsunarinnar. —- Ósöngvinn
maður virðist að jafnaði hafa
sæniilega hrynjandakend, en
skortir tilfinningu fyrir eðli
sjálfra tónanna. Þessi línurit
geta komið að mildu haldi til
skýringar á því, i hverju skiln-
ingsskortur ósöngvinna manna
aðallega liggi.
Allskonar hugsanaafbrigði,
á öllum hinum inargvislegu
sviðum sálarlífsins, má auð-
veldlega mæla með þvi að láta
mann liugsa og reikna með-
mismunandi hraða, því þessi
mismunandi hraði hugsunar-
innar lýsir sér meðal annars í
mismunandi hraðri öndun. Því
hraðar sem maður andar, þeim
mun hraðari verður hugsunin,
en hægir á sér við hæga önd-
un, svo sem sálritinn sýnir, t.
d. er viðfangsefnið þyngist eða
þegar maður af varúð eða í-
grundun hægir á hugarstarf-
seminni.
Langvinn hugareinbeiting
minkar smámsaman allar önd-
unartruflanir, unz öndunin
verður jöfn og reglubundin.
Það þarf varla að benda á hve
geysimikla þýðingu athugun
eins og þessi getur haft til að
bæta úr göllum í lungum og
lcoma í veg fyrir ýmsa öndun-
arsjúkdóma.
Andþrengsli og tónlist. í
f imm þeirra asthma-s] úkdóma,
sem ég notaði sálritann við,
var sjúkdómurinn rótgróinn
orðinn og öndunin greinilega
með öllum einkennum and-
þrengsla. Með tónlist náðist
reglubundin öndun eftir tvær
til tiu mínútur. Beztur varð
árangurinn, er notuð voru lög
í valsatakt.
Fjarhrif í vökuástandi er
hægt að mæla með því að
tengja tvær persónur, sam-
tímis og óháða hvorri annari,
við sálritann. Eftir noldírar
undirbúningstilraunir er per-
sónu nr. 1 skipað að loka aug-
unum, hugsa um eitthvað á-
kveðið og reyna að þrýsta
hugsuninni inn á heila persónu
nr. 2. Persóna nr. 2 lokar einn-
ig augunum og gerir það sem
hún getur til þess að fá inn a
liugann það sama og persóna
nr. 1 er að hugsa um. Sá, sem
framkvæmir tilraunina, veit
eklci hvað persóna nr. 1 hugs-
ar og er að reyna að koma inn
á huga persónu nr. 2, en eftu'
svo sem hálfrar til einnar mín-
útu dvöl ristir sálritinn sams-
konar útlítandi línurit persónu
nr. 2 eins og hann er áður bu-
inn að rista persónu nr. 1, °»
er líkingin á milli línuritanna
oft alveg ótrúlega nákvæm-
Enda hefur reynslan orðið su,
mér til undrunar og ánægju,
að í níutíu tilfellum af hverj-