Eimreiðin - 01.10.1941, Side 77

EiMHEIÐIN
NÁTTFARI OG AMBÁTTIN
413
^ni 0g þeim í Náttfaravík, ýfingar, áverkar og vígaferli. Nátt-
ri er aftur konungur í ríki sinum og ambáttin drottning.
^ vorin, þegar sólin skín, sitja dimmhærð börn í hlaðbrekk-
Unni * Náttfaravík og brosa við lifinu. Það er æskan, sem á
. erta landið og skila siðan sinum arfi, fyrsta bernska á
jslenzkri jörð. Það er íramtiðin, sem flytja skal íslenzkt draum-
>ndi yfir j norrænt kyn. Það er komandi tíð, sem á eftir að
I a sínu pundi og bera frækorn keltneskunnar frá manni til
jaanns og kynslóð til kynslóðar, frá landnámsöld yfir i þá
nttugustu og áfram. Það er fyrsti vísir að alþýðu íslands.
Það er satt. Heimildirnar steinþegja um þetta flest. Ég hef
lvtega verið að lesa á milli linanna. En þetta er þó staðfest
p kókfellinu: Náttfari er búsettur í landinu áður en Hrafna-
ot'i fellir búfé sitt við Breiðafjörðinn á sinu fyrsta búskapar-
nri °g hrökklast síðan af landi burt. Hann hefur dvalið þar
íe'f111 Saman’ sennilega í Reykjadal, áður en Ingólfur og Hjör-
111 Éoma. Hann hefur því fyrstur allra manna tekið sér
aranlega bólfestu hér á landi. Hann er fyrsti íslendingur,
Haf S°^Ur Þekkja. Vafalaust hvila bein hans i hérlendri mold.
lrskir munkar dvalið hér á undan honum og samtímis
uum megin á landinu, þá voru þeir aðeins gestir, sem engar
Jar skildu eftir sig i sál þjóðarinnar og blóði. Það er að
ESU etítit skjalfest að það hafi ambáttin gert og Náttfari.
II allar iikur styðja það.
Jalisagt hefur hann engin frumkvæði átt að útför hingað
er 1 aúaleit. Slík stórræði eru ólík hans skaplyndi. En hann
g. niei'kilegur maður samt. Nægjusemi, þrautseigja og stilling
'-enna hann. Á þeim eiginleikum lifir hann og varðveitir
Od Sltt; °§ siana. Á sömu eiginleikum hefur stétt hans
tengst lifað, þegar harðast svarf að.
rná segja með sanni, að atvik meira en ásetningur hafi
sHakað
SUkt nonum fremstum í röð allra íslenzkra landnámsmanna.
alla ^ Sania ma °§ seSÍa með miklum sanni um flesta eða
, a hina. En hvað sem þvi líður, þá skipar Náttfari sitt rúm
c di þeirrar fylkingar og verður aldrei þaðan hrakinn,
ynisum sjáist máske yfir hann þar eftirleiðis eins og
ei af þvi hann er maður, sem ekki gnæfir upp úr
s °S fjall úr hafinu.