Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1941, Blaðsíða 44

Eimreiðin - 01.10.1941, Blaðsíða 44
380 FREMSTA LEIKKONA ÍSLANDS EIMREIÐIN um að tjaldabaki. Hún leit upp. Það glóðu tár í augum hennar. Engin leikhústár — þau eru ekki til. Raunveruleg tár. Þetta var ekki Gunnþórunn Halldórsdóttir. Þetta var kerlingarnornin, sem var að verða of sein til að koma góðu til leiðar. — Ég gekk hljóðlátlega í burt, sneyptur maður gagnvart svo stórkostlegn hluttekningu — í leik. Rauði þráðurinn í list Gunnþórunnar er hluttekningin, sam- úðin með því, sem lifir og hrærist. Henni var ekki vel við að leika Nillu í „Jeppa á Fjalli“ af því að Nilla er samúðarlaus eins og hrísvöndurinn, sem hún leggur á bak bónda sínum. En það var eitt atriði í hlutverkinu, sem sætti hana við það. Það er hið grátbroslega samtal Nillu og Jeppa, er hún hyggur hann dauðan og afturgenginn í gálganum, þar sem hún biður hann fyrirgefningar á hnjánum, þar sem í ljós kemur, að Nilla og Jeppi hafa einhverntíma verið ung, átt sér vonir og unnað. — Mild samúð lífsreyndrar konu skein út úr hlutverkum eins og Geirlaugu í „Hallsteinn og Dóra“ og Þóru prestsmóður í ,Á heimleið“. Gríma í sjónleiknum „Jósafat“ var frábært leik- afrek, ekki einasta fyrir þá samúð með smælingjanum, senr skein þar fram úr hverjum drætli, heldur eiunig fyrir þá ein- stöku athyglisgáfu, sem meðferð hlutverksins sýndi. Þessi at- hyglisgáfa hefur iðulega komið Gunnþórunni að góðu liði, ekki sízt þegar hún hefur leitt íslenzkar konur fram á leiksviðinu- Hún lýsir sér jafnt í kímni sem alvöru. Tökum konu Jóns bónda í Fjalla-Eyvindi. Hún segir svo sem ekkert, er bara nieð hinu fólkinu. Hlær með því og er hreykin af hinum góðglaða bónda sínum. Þar er ekkert viðbragð, ekkert handtak, sem íslenzk bóndakona gæti ekki látið sjá til sín, ekkert sem minnir á bæjarbúa og kaupsýslukonu. í þessu örlitla hlutverki og í mörgum öðrum miklu stærri er það hin smitandi kátina hinnar öklruðu leikkonu, sem heldur áhorfendum svo við efnið, að þeir gleyma líðandi stund — og hlæja með. Unga stúlkan, sem skáldið vildí ekki láta nokkurn rnann beygja, varð ekki beygð. Hún stendur teinrétt á leiksviðinu þann dag í dag. Sjötugasta afmælisdag sinn á hún þar, rétt eins og binn tuttugasta og þriðja, en nú er hún fremsta leikkona þessa lands.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.