Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1941, Side 93

Eimreiðin - 01.10.1941, Side 93
®IMREIDIN ÓSÝNILEG ÁHRIFAÖFL 429 Uni huga manns og sé þar alls yáðandi. Haltur maður, sem 1 SVefni finnst helti sín aukast stórlega, getur gengið miklu ^nltari næstu daga á eftir. I’essi draumáhrif eru mjög ^kyld dásefjan þeirri, er áhrif- ln af sefjaninni koma í ljós €ftir á. Mann dreymir, að hann Se læknaður af taugabilun, Sejn hefur þjáð hann, og á eftir er hann ef til vill laus sjúkdóminn mánuðum sanian og jafnvel að fullu og °hl1- Margir, sem fyrir sliku 'erða, reyna að skýra það Pannig, að guðlegur máttur hafi læknað þá í svefni. Og Vlfaskuld er það rétt. En sama n'kning fæst meg sefjan. faigar slíkar lækningatil- vaunir hafa verið gerðar með a&ætum árangri. Stundum leymir menn svo aftur illa °k eru undir áhrifum frá ‘aumnum lengi á eftir. Ef niaiin dreymir sama ljóta rauminn nótt eftir nótt, mngfaldar það áhrifin. Ef til 1 f nian maður ekki sjálfan j, aUn'inn í vöku, en með dá- eiðshi er auðvelt að láta rifja j^Ulln ^PP- Og með því er oft k að komast fyrir rætur meinsins. ko lifi Ynis merki sálsjúkdóma ma oft fyrst í ljós í dra auma- manna, og þess vegna eru rannsóknir á draumalífinu oft nauðsynlegar til skilnings á slíkum sjúkdómum. Má oft rekja orsakirnar að sjúk- dómnum til draumalífsins og lækna þá með dáleiðslu. Ar- istóteles sagði, að störf manna stjórnuðust oft af draumum þeirra: Maðurinn mótast af draumum sínum. Og jafnsatt er hitt, að skaplyndi manna og allt sálarástand fer eftir því, hvaða sefjunaráhrifum hann verður fyrir. Hvernig sýnir verða til. Riddaraforinginn einhenti stakk nú upp á því, að við gerðum nokkrar einfaldar til- raunir með sefjan. Slíkar til- raunir eru að vísu oft og ein- att næsta barnalegar, en af þeim má þó margt læra um sálfræðileg efni. Um kvöldið, er við sátum undir borðum, þóttist ég rétta riddaranum glas með beisku öli, en það var ekki laust við, að hann gerði gys að mér, er' hann sýndi mér, að hann hefði ekk- ert milli handanna. En þó að hann þannig afneitaði orðum mínum sem ákafast, lét ég sem ekkert væri, en lét hann bera höndina upp að vörum sér eins og hann væri að drekka úr glasi. Hægt og hikandi drakk hann imyndað ölið úr
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.