Eimreiðin - 01.07.1942, Blaðsíða 45
E,MBEinix
EIN’AR PÁLL JÓNSSON SKÁLD
221
Við bjarmann út frá Eyjafjarðarsól
spannst. œviþáttur skálds í tvennum álfuni,
og langtum ofar Súlna sjónarhól
liann söng i Ijóðmál gullið i sér sjálfum,
því stakan var hans ástmey, eiginkona
og endurfæðing margra slökktra vona.“
lúið er einnig iil marks um auðuga ljóðgáfu Einars og
'a^I hans á íslenzku máli, hversu vel honum lætur að snúa
UUendum Ijóðum á vora tungu; hann hefur að vísu eigi feng-
1/C1 við þýðingar langra kvæða, en hefur þýtt eigi allfá ágætis-
"íeði prýðisvel, svo sem hið víðfræga kvæði „Vestigia"
ISporin) eftir Bliss Carman, er taldist. lárviðarskáld Kanada á
s'iini tíð, og snjallt kvæði um Woodrow Wilson Bandaríkja-
'nrseta, eftir ameríska skáldið Worrell Kirkwood, er hér fylgir:
„Þeir liæddu drauma þessa mikla manns,
ei megnar slikt að hefta frjálsan anda
né huga bjarta sál.
Er fatast sýn, mun sigurtraustið lians
vorn seiða hug og þjóðir leysa úr vanda
og flvtja frelsismál.
Af ótta sál hans aldrci kenndi til
né efa þcim, er hugsýn margra villir
ojf felur sannleiks sól.
Hann vígðist ungur sumri og sólar-yl —
varð sjálfur hlys, er framtíð alla gyllir,
en öfund bjó hans ból.
Til eigin dýrðar aldrei steig hann spor,
en andinn frjáls til hiininlinda sótti
sinn djarfa draumlífs eld.
Hann leit i öllu guðlegt gróðrar-vor —
í geislafylgd með sigurvissu þrótti
stóð hreinn við hinzta kveld.
Og guð um allar aldir lieldur vörð,
þótt öfundsmenn í bræði siijni reiði
að spámanns hjarta lijör.
Hvert hyggjuflug, sem fegrar vora jörð,
er fræ að nýjum, rótarstvrkum meiði,
í sókn og sigurför.
Frá leiði kappans óm að eyrum her —
i undirvitund fólksins strengir hrærast
við dagljóst draumagull.