Eimreiðin - 01.10.1945, Blaðsíða 69

EIMHEIÐIN
ÚR GARÐI MARIiRA GRASA
29:1
HEIMSÓKNIN.
Kominn var kaldur vetur.
Kólfta var úti os hríð.
Vindurinn sköflum að húsum hlóð
OR hamast í ers os gríð!
Inni við lestur ég uni.
Efaiaust fyrst um sinn
mun gestkoma dragast. Á dyrnar þá
er drepið hægt. „Kom inn!“
Gesturinn inn éftir gengur
gólfinu, kuldablár.
Hvað er að frétta? Er eitthvað að?
I augum hans blika tár.
Hann talar margt og mikið,
en meira segir hans þögn.
Verri eru allieimsins ís og snió
hin andlegu vetrarmögn!
En sagan, er hann mér sagði,
í safnið kemst ekki þitt,
og aðeins ska! letrað í lífsins bók
það leyndarmál hans og mitt.
Fæstum er fært. að leysa
hinn flókna örlagahnút. —
Hann kvaddi mig helkaldri hendi og fór
í hríðina og myrkrið út!
Vindurinn óður úti
ymur við háttumál.
Mér finnst hann syngja sorgarljóð
um sviknar vonir og tál!------
FORUSTUSAUÐURINN.
Illa er séð fyrir hjarðar hag,
því hann er svo snauður og blauður,
og illa ratvís í ofanálag,
hinn andlegi forustusauður!