Eimreiðin - 01.10.1945, Blaðsíða 82

306
ELLIHEIMILIt)
EIMREIÐIN
þér og verzluninni upp í hvorki meira né minna eri 200 000
krónur — tvö hundruð þúsund krónur. — Þeir segja, að það’
skuli standa, því þeir geti sannað, að framtalið þitt sé eintómt
„svindl“ og lýgi frá upphafi til enda. — Þetta eru svín og trú-
andi til alls.
ANNA (æst): Miklir dæmalausir fantar mega mennirnir vera!
SNORRASEN: (Heyrist korra í lionum.)
ANNA (óttaslegin): Æ, pabbi hnígur út af og náfölnar. Hann
er víst að deyja — —.
TÓMAS (í nokkurri geðsliræringu): Já, livað er þetta--------?
Kannske er það bara aðsvif ■—.
ANNA: Ó, ég er svo lirædd-----------liann er að deyja —---
liann liefur fengið slag.
TÓMAS (eftir örlitla þögn, alvarlegur og virðulegur): Já,
Anna mín. Hann er dáinn. Alveg dáinn. En það má vera huggun
okkar, að þetta lilaut að enda þannig mjög bráðlega-------(með
gleðilireim í málrómnum) : — og þegar á allt er litið, var það
bezt bæði fyrir liann og okkur, að það dróst ekki lengur.
ANNA: Já, þú segir víst satt, Tómas. Það var sjálfsagt bezt —
fyrir alla.
TÓMAS: Já, það var gott, að bann fékk livíldina.
HVIDE FALKE.
Á síðastliðnu ári kom út á forlaí; Einars Mimksgaurd í Kaupmannahöln
safn íslenzkra Ijóða í danskri þýðingu eftir Cuðnuind Kamban, en Kristján
Albertson befur ritað bókmenntasögulegan inngang. líókin nefnist „Hvide
Falke“. Kvæðin eru eftir Hallgríin Pétursson, Jónas Hallgrímsson, Grím
Thomsen, Steingrím Tborsteinsson, Mutlbíus Jochumsson, Stepban C.
Stephansson, Þorsteiu Erlingsson, Hannes Ilafstein og Einar BenediktsSÓn,
og síðast er kvæðið „Arnbjörn Præst“ eftir þýðandann. Bókin er gefin út
með styrk frá Dansk-islandsk Forbundsfond og kennslumálaráðuneytinii
dansku. Mcðal þýðinganna eru sunt beztu og kunnustu ljóð íslenzkrar tungu,
svo sem Sigrúnarljóð, fsland, farsælda frón, Cunnarsbólmi, Nörðurljós.
Kvöld í Róm og Utsær.