Eimreiðin - 01.10.1945, Blaðsíða 73
EIMREIÐIN
ELLIHEIMILIÐ
297
formlegast frá þessu öllu og að þar sem hann lægi í rúniinu,
gætir þú ef til vill gengið frá þessu með honum.
TÓMAS: Ég veit, hvað þú átt við, Anna mín. En pahbi þinn er
nú séður karl. Eittlivað getur maður þó reynt, ef í liarðbakkann
slær. Sýslumanninn lætur liann aldrei sækja. Honum er of illa
við hann fyrir dómana hans og fvrir að hafa ekki getað haft
liann í vasanum.
ANNA: Nei, þnð gerir liann aldrei. En annars liefði pabba
aldrei dottið þessi vitleysa í hug, ef liann hefði ekki verið orðinn
svona veikur. Ég er handviss um, að hann dauðsér eftir þessu
8einna, ef hann man nokkuð eftir því, þegar hann er dáinn.
TÓMAS: Og ég held, að hann víti nú ekki mikið um það þá.
En við vitum það, og það er annað _ej> skeinmtilegt, og fáum að
kenna á því, sem er enn óskennntilegra. Fimm ImndruiS þúsund
krónur! Elliheimili! Ég var í gær að reikna út, að' við myndum
eiga liðugt tvær milljónir, þegar liann pabbi þinn væri dáinn,
ef ekkert kæmist upp um skattsvikin hans, sem maður reynir
auðvitað í lengstu lög að passa, eins og liingað til. Og ég spurði
lækninn, hvað hann gæti lifað lengi. Hann sagði, að það væri
ómögulegt, að liann þraukaði rneira en einn mánuð enn. Krabb-
inn vex daglega. Hvem fjandann eigum við að gera, Anna mín !
Er ekki hægt að draga þetta eitthvað á langinn?
ANNA: Óliugsandi. Pahhi er svo troðfullur af þessari hugmynd
sinni. Það er sveimér rétt eins og honum finnist, að hann sé að
stórgræða þessar fimm liundruð þúsund krónur, en ekki að fleygja
þeim út fyrir ekki neitt. En heldurðu ekki, að þú getir gert skjalið
þannig úr garði, að það verði ógilt? Eða kannske annaðhvort
°kkar verði látið geyma það?
TÓMAS: Ég veit ekki, Anna mín. Ég er anzi hræddur um, að
liann segi hinum og þessum frá því —- og að það verði örðugt að
eiga við það.
ANNA: Það er h'klegt. En ég hef reyndar líka ofurlítið annað
í huganum, sem má reyna og ef til vill getur komið að lialdi.
TÓMAS: Já, ég hef alltaf vitað það, Anna mín, að þú ert
dóttir lians föður þíns, og er það ekki, síður en svo, sagt þér til
lasts. Hann liefur alla tíð verið mesti sómamaður og alveg fram-
úrskarandi dugnaðarmaður við alla fjáröflun. Hvað væri þessi
Eær, ef lians hefði ekki notið við? Nei, það hafa fáir hér á landi