Eimreiðin - 01.07.1947, Side 10

HAFMÆR
BIMREIÐíN
Unir sér við lögin Ijóða,
lukt af hvítum óldufónnum,
ann hún frónskum ofurmönnum,
elskar vininn, skáldiö góða, —
syrgir þaö á sumarkvöldum,
sefast geS og harmur þornar,
meSan náttsól eldi ornar
Ægis köldu rekkjutjöldum.
Gjálfrar unn í grœnum hjúpi,
gígjuómar hugann trylla,
bjartir fiskar botninn gylla,
bendill hlær í svölu djúpi.
Hafsins óru œöaslögin
óSfús mœlir tímasveimur.
Á meSan Ijósbrýnd mánagySja
mynnist létt viS bárudrógin,
lít ég yfir liönu sporin,
— löng er nótt í beizkum sorgum.
Djúpt í hafsins hulduborgum
hjarta mínu er stakkur skorinn.
Jónatan Jónsson.