Eimreiðin - 01.04.1953, Síða 17

EIMREIBIN
HEIMSÖKN
89
j_ r®ttirnar voru á augabragði fluttar til Guðbjargar, sem sjálf
Pti ekki blöð að neinu ráði. En Bogga var aldeilis hreint hissa,
að uF'tta vera komið í blöðin. Ekki hafði hún þó haldið,
jj, Un yi'ði neitt meiri manneskja við það að verða hálfáttræð.
tap11 fa^fst nattúrlega alltaf hafa vitað um aldur sinn, en ekki
^ astæðu til að hafa hátt um afmaeli sín um dagana. Þó hafði
le ^ Staufazt niður í stað og keypt sér tvíbökur og kex fyrir rúm-
]_ Vetthngsvirði, ef svo ólíklega vildi til, að einhver kunningja-
a°na úennar slæddist í Efstakofann þennan dag. Ástæður henn-
'°ru ekki þannig, að hún gæti leyft sér neitt tilstand í sam-
^andi við þetta afmæli. Það stafaði kannske af því, að hún væri
en t! stfr®na 1 samskiptum við prjónana nú upp á síðkastið,
enni veittist líka erfitt á stundum að láta prjónapeningana
^jltas^ ^yrir kaffi og öðrum lífsnauðsynjum, og sparaði hún þó
ag V.^ S1S eftir fremstu getu. Að hinu leytinu var bandið alltaf
v ^ en hún hafði samt ekki komið sér að því að hækka
1 a framleiðsluvöru sinni ennþá.
Q Var tekið að halla. Hún prjónaði og hugsaði —- hugsaði
pi’jonaði, alveg eins og venjulega — og þó.
hv Hdi henni þá auðnast að sjá Sigga litla og Gerðu sína ein-
lan&f1 'íma’ áður en öll nótt væri úti. Það var nú orðið ærið
AP síðan þau höfðu komið til Langeyrar, ekki síðan pabbi
je lrra fei®> en það var engin koma að tarna. Þau stöldruðu lítið
-þ ngur við en á meðan rekunum var kastað. Þau höfðu ekki tíma.
hún ^°tðu Vlst ablrei neinn tima, hann ekki frá sálfræðinni og
[.^1' e^ki frá heimilisstörfunum. Það mátti svo sem nærri geta.
^örn' 11 SeU<tu llau a bverjum jólum og einnig blessuð barna-
hvo m' ^au voru nú ekki fleiri en tvö, anga skinnin, sitt hjá
aii(j.U’ °g orðin fullorðnar manneskjur. Hún hafði ekkert telj-
h), , ^etað fyrir þau gert, aðeins sent þeim stöku sinnum sokka
prj einf?lrin °g tvíbands vettlinga, meðan hún treysti sér við út-
Oi
g svo voru þau þá allt í einu komin.
an v-glr ú^gurgljáandi bilar staðnæmdust á mjórri götunni fram-
B0rl!. Efstak°fann, og út úr þeim stigu börnin hennar Prjóna-
3°ggu,
asamt rnökmn og afkvæmum.
Q -- ug anvcciuuiu.
-ryi rn a konan vaknaði upp af dagdraumum sínnm við þessa
°g tr-úði varla eigin augum. Þó hraðaði hún sér út á móti
syn