Eimreiðin - 01.04.1953, Blaðsíða 21

EIMHEIBIN
HEIMSÓKN
93
gili ^e^ur ^ldrei verið lagt rafmagn í þessa kofa hérna í
U’ sagði sú aldraða og strauk blómvendi sina með varúð.
það ^ matt til að fá rafmagn og það strax. Ég skal ganga í
strax í kvöld. Rafmagn skal koma í Efstabæinn, eins og
1111111 hús hér á staðnum.
hfstakofann, tautaði konan svo lágt, að varla varð greint.
’ ætb það taki því héðan af. Við eigum ekki svo langt eftir,
e8^g kofinn sá arna.
Mér þykir verst, að ég hef keypt helzti stórt teppi á gólfið,
' “ia, sagði nú prófessorinn og rogaðist með stórefhs stranga
11 ;i gólfið. — Það verður þá bara að skera utan af því.
hlver ósköpin kemurðu þarna með, Sigurður minn? spurði
m °g glápti á strangann, eins og hún skildi ekki manninn.
er teppi á gólfið þitt, mamma. Það ætti að verða mýkra
Það
an
h
við fótinn.
Eru ekki fleiri herbergi í þessu húsi? spurði Guðbjörg
S1-! °g hirti ekki um, þótt hún truflaði samræðurnar.
h'ei, góða mín. Húsið hennar ömmu er nú ekki stærra en
Þá get ég ómögulega skrifað undir, að þetta sé hús. Það
er bara skúr.
^já, þú ert nú bara i Efstakofanum, nafna mín, sagði amm-
~ En héma sleit hún mamma þín samt barnsskónum og
1111 Sigurður minn líka.
Urg vil fara að fá eitthvað í kjaftinn á mér, sagði Jón Sig-
út KS011' Caud' júris, á bak við hitt fólkið. — Annars er ég farinn
ráðum. Ég hef bílinn þinn í kvöld, pabbi, það er í lagi?
ter, ■ ^U getur það- En við skulum hjálpast að því að koma
faðir h* ^ áður en við byrjum á afmælisdrykkjunni, sagði
0 . skulum ganga út á meðan, stakk frú Jónsson upp á,
þ '°mukvenfólkið rýmdi af gólfinu samstundis.
^ i ætlaði að verða nærri ógerningur að koma teppinu fyrir
Voru ^.0Íu8dlhnu. Teppið reyndist of stórt á alla kanta. Rúmin
þau t?St Vl^ þilið, svo að ómögulegt var að koma teppinu undir
stokk Var^ ^vi ih bráðabirgða að brjóta það upp með rúm-
Unum °g leggja það tvöfalt á parti frammi við dyrnar.