Eimreiðin - 01.04.1953, Blaðsíða 65

K,MREI0IN
JÓI-DI-DI-JÁ
137
sina
^gsmnis eftir honum í kaupstaðarferðum fyrir sveitunga______
1 1 Borgarfjarðar eystra og Seyðisfjarðar. Helzt þó á haustum
8 vetrum. Og ætíð með bagga á baki: Skjatta að heiman og
L', a bagga heim aftur úr kaupstaðniun. Blessaður presturinn,
Usbóndi hans, þurfti oft að fá á kútinn, ekki sízt fyrir hátíðir
°g tyllidaga.
Einn
vetur í vikunni fyrir páska, rétt eftir aldamótin, kom
^01 ekki af fjalli. Hann hafði lagt á Hálsinn í tvísýnu, til að
^ b9 páska-glaðningu, þegar gerði blindbyl og fárviðri. Var
i^i,ls leitað um hríð, en fannst hvergi. Víðlent var þó í raun-
01 ekki á þessum fomu smalaslóðum mínum. Getið var þess
j- hann myndi hafa villzt svo langt úrleiðis, niður
q a' sveit, að hann hefði loks hrapað fram af sjávarhömrum.
S S1ðan var hætt leitinni.
-löngu síðar kom einn örlagabróðir Jóa og förumaður á
u slóðum til bæja eftir allmikla villu í skammdegis-hríðarbyl.
ur 1Gvendur að lokum álpazt á rétta leið. Var hann spurð-
hr retta’ °S svaraði hann til á sína vísu. Og er hann hafði
°g6^st sig eftir ferðavolkið og lokið góðri tveggja manna máltíð
enni ríflegri, rétti hann úr sér, dæsti og segir upp úr eins
manus hljóði:
”E fann ’ann Jóa, ræfilinn.“
t , er hann var spurður nánar, varð ekki lengra komizt né
ari úrlausn að fá hjá Gvendi.
” i hann bara lá þadna eikurstaðar. — Þa’ bezt a’ lof ’onum
a bggja!“
sei/ })ab hefur Jói-di-di-já gert síðan. — Hvílt í friði fjallanna,
ostruðu hann og töldu sporin hans mörgu og erfiðu.
Helgi Valtýsson.