Eimreiðin - 01.04.1953, Síða 87

EiMreiðin
RITSJÁ
159
Púlsson: AUSTANTÓRUR III.
p Rvik 1952 (Helgafell).
^ Jrsta hefti af Austantórum kom
^rs annað 1946, en í byrjun þess
að lf^ ^titttdurinn, Jnn Pálsson,
st'ó Guðni Jónsson, skóla-
hef^1' ^e^ur seð um útgáfu allra
yfjtanna’ fylgir vönduð nafnaskrá
sem ^eítin með þessu III. hefti,
jjt- er alls með formála, efnisyfir-
kr nafnaskrá 226 hls. í stóru
tel ^ !^lls 6r rrt'® orðið 560 bls., og
tnikíð Ú!8efandi (G-J-) að álíka
þag1, se Þá eftir, og sé í ráði að gefa
at fUt' Það er því ekki smáræði
p -1 teik af ýmsu tagi, sem Jón
sen^lí1 ^elur saJna8 °g skráð. Þar
>v, 1 er um að ræða æviágrip
‘nargj.g , D r
lrá 19 Uatnkennclra manna, einkum
Jjgj^ ' el(1> langt aftur i timann,
v ’ ,^að kostað mikla fyrirhöfn og
jjj Ul að safna og sannprófa
fá margt- Gr mikils virði að
j^tgefin þessi þjógjegu fj-ægi^ sem
pajs galaði og mikilvirki maður, Jón
að °pn’ varðl frístundum sinum til
Vei-t ^ Ua’ og ekkl siður mikils um
L, gA i . f
Gnðn' ninn ágæti vísindamaður,
Uío • lonss°n, varð til þess að sjá
j ntgáfuna.
Utn .eSSU k^ti ber mest á sögnum
njjj , ra ^Sgert Sigfússon á Vogsós-
BeviS5 S ^ og köflum af sjálfs-
b!s ]^U köfundar (Jóns Pálssonar),
frá p ~~ Auk þess eru þættir
7-t_]jgörl>akka °g Stokkseyri, bls.
fráSa ■ ' ^Bt eru þetta fróðlegar
^ggert1'! ' ^aman er að lesa um séra
Utt samr,!nn einkenniiega mann, sem
hefUr 1 sig að annarra siðum og
Vfegast'!lf*1 meira lagi sérvitur‘
undirri* . að' Það Vl11 svo trl> að
^igurð apUl. ^16^®1 nrerkan mann,
s°gUr af ?rikss0n> regluboða, segja
Seia Eggerti. Ber þeim alveg
saman við það, sem hér er ritað af
Jóni Pálssyni, en auðvitað eru sagnir
Jóns mikið fleiri. Efast ég ekki um,
að Jón fari hér með rétt mál, þótt
sumum muni þykja ótrúlegt margt
um séra Eggert. — Einstaka sinnum
bregður fyrir endurtekningum í riti
þessu, þar sem höf. hefur á löngum
tíma gripið í að skrifa um skyld efni
og þá ekki nákvæmlega munað, hvað
áður var frá sagt. En furðu lítið er
um þetta, en Jón Pálsson stálminn-
ugur og mjög vandvirkur, eins og
allir vita, sem þekktu hann.
Það verður drjúgur skerfur, sem
Jón Pálsson leggur til þjóðlegra
fræða um það er lýkur útgáfu síðasta
heftis Austantóra.
Þorsteinn Jónsson.
TVÆR LJÓÐABÆKUR 1953:
Einar Bragi og Kristján RöSuls.
Þessi tvö ljóðskáld eiga sammerkt
í þvi, að hvorugum líkar vort núver-
andi þjóðskipulag. Báðir virðast þeir
hata bjargálna menn og þaðan af
efnaðri, yfirleitt alla, sem ekki eru
öreigar. Annar þeirra (Bragi) gengur
jafnvel svo langt í draumum sínum
um allsleysi, að þrá „hungurvíkina"
sína (æskusveit?)! Ekki er hægt að
vitna í blaðsíðutal í bók hans, sem
heitir Gestabod um nótt, því að
það fyrirfinnst ekki. Aftur á móti
eru þar ýmsir punktar, sem erfitt er
að átta sig á. Heldur er ekki hlaupið
að þvi að fá að vita eða lesa út úr
skáldskapnum hver er þrá og draum-
ar þessara ungu manna. Bragi er
stórum betra skáld en Röðuls, svo að
ekki er sambærilegt. Bezta kvæði
hans heitir „Haustljó'8 á vori 1951“.
Ekki man ég til þess að þetta vor
gæfi öðrum fremur tilefni til stór-
kostlegrar svartsýni og harms, að