Eimreiðin - 01.04.1957, Síða 62

134
EIMREIÐIN
Þeim Ólafi byrjaði illa og hrepptu hafvillur, en einhverja
nótt hlupu varðmenn upp „ok báðu menn vaka sem tíðast“,
kváðust sjá land svo nær sér, „at þeir stungu nær stafni at.“
Varð það að ráði Ólafs, að kastað var akkerum, og hrifu þau
þegar við.
„Mikil er umræða um nóttina,“ segir í Laxdælu, „hvar
þeir myndi at kornnir. En er ljóss dagr var, kenndu þeir, at
þat var írland."
Mýrkjartan konungur gekk við frændseminni og kvað Ólaf
hafa svo mikið ættarbragð af móður sinni, að vel mætti hann
þar af kenna.