Eimreiðin - 01.04.1957, Side 74

146
EIMREIÐIN
Víða gat að líta golfvelli mikla og baðstaði á ströndinni.
Streyma tugþúsundir manna á þessar slóðir á sumrin frá Eng-
landi, Skotlandi og víðar að. í þessari ferð var komið við í
Tallymore Park, sem er í skjóli fjalla í nálægð Shimnaárinnar,
og er nú ríkiseign. Þarna bjuggu áður mann fram af manni
jarlarnir af Roden, en urðu að selja eignina vegna skattabyrða.
Rodenarnir voru í nokkuð óvanalegum tenglum við menn í
fjölmörgum löndum um að skiptast á fræi ýmissa tegunda.
Gróðursettu þeir trjáfræ frá mörgum löndum í brekku mikilli,
og er þarna nú hinn sérkennilegasti og fegursti lundur, sem
ég hef augum litið, og fjölbreytni trjátegundanna ótrúleg. Er
hallaði degi, var ekið til Newcastle, sem er fagur bær á sjávar-
ströndinni og frægur baðstaður. Neyttum við tedrykks á Slieve
Donard gistihúsi, sem er mesta gistihús írlands og dregur nafn
af fjallinu Slieve Donard, sem þarna skagar í sjó fram og er
rómað fyrir sína sérkennilegu fegurð. Er það fögur sjón, að
sjá þetta granitfjall, sólu glitað eða faldað hrímdúki, en það
er þarna „yzti vörður við unnir blár“.
Áður en ég lagði í þetta ferðalag, tilkynnti hr. Oliver mér,
að mín væri vænzt í skrifstofu forsætisráðherra kl. 10 daginn
eftir. Lagði ég því leið mína þangað á tilteknum tíma og
gekk ásamt hr. Montgomery, forstöðumanni upplýsingadeild-
arinnar, á fund forsætisráðherra. Var þetta kurteisisheimsókn,
og tel ég það mikla vinsemd í garð lands míns og stéttar að
vera veitt tækifæri til að kynnast þessum merka stjórnmála-
manni, sem í meira en áratug hefur verið forsætisráðherra
og leiðtogi norður-írsku þjóðarinnar.
Var setið um stundarfjórðung við arineld í skrifstofu hans,
og spurði hann margs frá íslandi. Duldist mér ekki, að hér
var maður, sem hafði mikla þekkingu til að bera um forn
söguleg tengsl íslands og írlands, bókmenntir og þjóðlega
menningu. Hann spurði einnig um íslenzkan landbúnað, en
forsætisráðherrann er líka bóndi, og fannst mér margt í fari
hans bera vitni traustri skapgerð og festu bóndans, samfara
eðallyndi og víðsýni hins reynda leiðtoga. Að skilnaði bað
hann mig að bera íslandi og íslenzku þjóðinni kveðjur með
hinum beztu framtíðaróskum.
Þennan sama dag skoðaði ég útvarpshúsið í Belfast, en það