Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1966, Blaðsíða 43

Eimreiðin - 01.01.1966, Blaðsíða 43
KRÁkaskírn 31 Ve” 1 vætta mun til saka. Eigi veit ég hvað erfðasynd er, þess ö?,a er kun eigi niér til neinna þyngsla,“ sagði hún gamansöm. máro'ta Þn’ sagði Kjalvör alvarleg, „að í hverjum manni búa sVnd0‘1,r smmr og stórir, því að hvert mannsbarn er getið í bað^1 S^n<^ eiga t)örn?“ spurði Auður. „Ég hef ætíð hugsað að Stæ®i eitthvað í sambandi við guð og ást.“ ^ Vlsu er það synd,“ sagði Kjalvör og kjamsaði á miðinum. „En 0„ ?n. mun þó vera fyrirgefin, er konan hefur verið leidd í kirkju VergItUnnt °g þegar foreldrar láta skíra barnið svo fljótt sem við ej Ur komiÓ- En í heilagri skírn stökkva hinir óhreinu andar brott °g sindur undan hamri á steðia, en sá sem skírður er stendur SKlr eftir.“ ”^e^St^ag^eg er þeim sú hin heilaga athöfn,“ mælti Auður. u eru líka allir skyldir til að láta skírast, síðan kristin trú var g eidd á Alþingi við Öxará,“ sagði Kjalvör og sötraði mjöðinn. »Eof sé guði fyrir það.“ ”Já og Halli af Síðu og Gissuri hvíta,“ sagði Auður. ” '1 mæiir þú svo?“ spurði Kjalvör. geír' t sa&®r Auður, „að það er almælt, að þeir hafi gefið Þor- sj, 1 jósvetningagoða fé til þess að segja upp þau lög, að allir skyldu hoi aSt ^ kristinnar trúar. Og Þorgeir gein við mútunni, og vel sé jjj Urn [>TÍr þaðj því að annars hefði illa farið, ófriður í öllum áttum anhóss og utan vegna átrúnaðarins." »* ú mælist þér vel, Auður," sagði Kjalvör hýr. „Og munt þú att verða vel kristin kona.“ j^r’’Aldrei vejt eg þag “ mælti Auður, „hvort ég verð nokkurn tíma pfvStm vei- En ég hata ófrið og manndráp. Og nú sýnist mér að tej.ltr ^ristur boði meiri frið manna á meðal en Æsir. Þess vegna eg sennilega kristna trú og læt líklegast skírast þegar stundir líða.“ hv 11 att ai“* ^ata skírast þegar í stað, Auður. Leiddu þér í huginn þáetsu.aumlesa þó værir stödd ef þú dæir nú snögglega og værir gottf’ ^ ^eljar," sagði Auður, „eins og margt friðsamt og a* . ° k hefur gert á undan mér, og er mér eigi vandara um en því ° Slsta þar.“ ”} ^erð til helvítis, Auður, ef þú lætur eigi skíra þig.“ ■^ttður brosti hæglát.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.