Iðunn - 01.02.1885, Qupperneq 13

Hagnýting náttúrukraftanna. 75
Aðra áþekka tillögu skulum vér síðan nefna. jpað
er að nota afl sjávarfalla, flóðs og fjöru. Enn sem
koniið er, er flóð og fjara til lítilla nota fyrir menn-
Jna. Að vísu geta skip þau, er ganga á ám, er flœðir
UPP í, oft haft gagn af því, að sæta sjávarföllum til
að komast áfram þó í logni sé, og stundum sæta
Seglskip flóðinu til að hafna sig. A sumum skipa-
kvíum (dokkum) er svo um búið, að sjávarföll opna
°g loka flóðgáttunum. Enn afl sjávarfalla hefir eigi
enn verið notað til að hreyfa vélar, hvorki eitt sór,
ne ásamt þéttilofti, rafmagni eða öðru styrktarafli.
Þannig er ónotað eitt ið mesta _og reglubunduasta
oáttúruafl. Sir William Thomson hefir minzt á það
1 fyrirlestri, erhann héltáfundi náttúrufrœðafélagsins
^rezka, og mikill rómr var að gerðr. Hann ætlar, að
afl sjávarfalla muni aldrei verða að almennum not-
llIni því að kostnaðrinn við að ráða við það rnundi
Verða nieiri enn ábatinn.
flfll þess að fá 400 hesta afl úr sjávarföllum, yrði
aA búa til einskonar skipakví, 163000 ferhyrnings-
1Uetra á stœrð (eða um 1630000 ferhyruingsfeta).
3?ótt vinnanda þœtti til að smíða slíkt vatnshylki, þá
or íðnaðrinn jafnan mestr inn í landi, enn lítill við
SJ° fram, og cigi auðvelt að flytja hann. Thomson ætl-
ai eigi að síðr, að nota megi að nokkuru afl flóðs og
ijöru, einkum við ósa á stórám, því að þar eru
sAaurnar öflugastir, eða með því að gera flceðistíflur
V)ð sjó. í ensku verkfrœðilegu tímariti er og ritað
11111 Það, að nota mætti afl það, sem kemr fram með
Htfalli og aðfalli í skipakvíum, til að hreyfa lyftivél-
rnar og til að koma á rafmagnslýsingu. }pað er lík-