Iðunn - 01.02.1885, Qupperneq 25

Hagnýting náttúrukraftanna. 87
kraftanna, þá gerum vcr jafnan ráð fyrir, að engin
steinkol só framar til í jörðunni. Eg get þó eigi án
þess verið, að hafa ljós og hita á heimili mínu. Eg
verð að reyna að bræða málma kolalaust o. s. frv.
Eg verð að borða heitan mat á morgnana og um
1T|iðjan daginn; ég verð að fá heitt vatn þegar ég
Þ&rf, o. s. frv.«
>»Mundi loptstraumr Le Bons fullnœgja,öllum þörf-
um mínum, er jafnan verða inar sömu þótt stein-
kolin þrotni? Nei, því er miðr; enn ég só, að ég mundi
eigi þurfa að kvarta um óheiluæmt loft«.
»Enn væri rafmagninu veitt inn í hús mitt, mundi
það fœra mór öll þaugœði, erég hefi nú upp talið«.
Vér hyggjum og, að rafmagnið sé það afl, sem
vinna muni fyrir niðja vora mörg þau stórvirki, er
Þugvitsmenn eru nú að fást við. Að öllum líkind-
um verðr rafmagn bæði haft til þess, að fœra vatns-
öfl yfir löndiu og til að bræða málma, hita og lýsa
híbýli manna og reka áfram járnbrautalestir.
Vér ætlum að Werner Siemens hafi fyrstr fundið
Það upp, að fœra vatnsafl um langar leiðir með leiði-
þráðum. Hann hefir ogmannamestleitt athyglinátt-
úrufrœðinga að þeim feikna-krafti, sem fólginn er í ám
°gfljótum og enn erónotaðrað kalla. Iíann hefir og
^agt ráð til, hversu fara skyldi með að nota þetta afl.
Væri aflið í Niagara-forsum liaft til þess að fram
loiða rafmagn.mundi sá kraftr verða nœgrtil að lireyfa
allar verkvélar í Norðr-Ameríku og þó víðar væri.
-Ef oss minnir rétt, þá hefir inn alkunni enski lækn-
lr Sir William Thomson orðið fyrstr til þess
að taka þar við, sem inn rigæti þýzki rafmagns-
b'œðingr var kominn. í fyrirlestri þeim, er áðr