Iðunn - 01.02.1885, Qupperneq 44

106 Sögukorn frá Svartfjallalandi.
um ?« »Jpið farið á móti Tyrkjanum?« »Yið förum í
hérnað. ]pú ferð varla að fara með okkur, þú ....
Serbinn .... legðu bara á hjá þjer, við skulum segja
þjer til vegar. Yiljirðu það ekki, þá skaltu leggjast
út af aptur og sofa þangað til við komum heim aptur«.
»Jeg fer með ykkur«, sagði Gúitza. »þú villt fara á
móti Tyrkjanum?# »það vil jeg«. »Jæja! .... ef
svo er, þá þarftu ekki annað en taka byssu þína, og
svo leggjum við af stað«.
það var ökki lengi verið að búa sig af stað.
Gúitza brá byssunni um öxl sjer og gekk á eptir hús-
ráðanda. þegar þeir voru komnir spölkorn frá kot-
inu, þóttist hann heyra Ijett fótatak á eptir sjer ;
hann lítur við og sjer þar fáeina faðma á eptir þrjá
kvennmenn með körfur á höfðinu. Gúitza þóttist
þekkja þar húsfreyju og dætur hennar báðar ; hann
þóttist vita, að þær mundu ætla með móti Tyrkj-
anum. þegar lýsti betur, sá hann, að svo var sem
hann hugði. Anka gekk fremst, þá systir liennar,
og móðir þeirra á eptir. Morgunroðinn brá yíir þær
róslituðum bjarma, og hafði Gúitza aldrei sjeð ynd-
islegri sjón en Anka var þá. Hún fetaði drjúgt og
stinnt niður eptir hlíðinni, fór ekki hart, en skilaði
þó vel áfram. Tveir karlmenn og einn kvennmað-
ur slóst í förina, er skammt var komið á veg; síð-
an bættist við einn karlmaður og tveir kvennmenn,
og loks fleiri karlmenn. því lengra sem kom, því
fleiri slógust í förina, karlar og konur. Karlmeuu-
irnir höfðu að vopnum skammbyssur, langskeptur
og sniðil-rýtinga; kvennfólkið höfðu körfur með-
ferðis, er þær báru sumar á höfðinu en sumar á bak-
inu ; stöku kvennmaður var með byssu.