Tímarit lögfræðinga - 01.07.1953, Qupperneq 28

154
Tímarit lögfrœSinga.
í öllum þessum tilfellum hefur verið um að tefla hreint
málskot á ákvörðunum barnaverndanefnda, enda er þar
auðvitað mn mjög sérstakt svið að ræða, sem almennar
áiyiitanir verða varla dregnar af.
Um kærur til ráðuneyta hefur ekki reynzt unnt að fá ná-
kvæmar upplýsingar. Þó virðist svo, sem ekki kveði mjög
mikið að stjórnlegri kæru utan lögákveðinna tilvika. Á sum-
um sviðum virðist þó málskotum til ráðherra fara fjölg-
andi
Eins og framangreindar tölur bera með sér, kveður hér
mikið að skatta- og útsvarskærumálum. Vegna ófullnægj-
andi upplýsinga er hins vegar ekki hægt með neinni vissu
að segja um notkun stjórnlegrar kæru á öðrum sviðum.
Málslcots á sviði stjórnsýslu virðist yfirleitt gæta mun
mcir í framkvæmd í þeim iöndum, þar sem sérstakir stjórn-
gæzludómstólar, eða sérstök stjórngæzluráð, starfa, svo
sem er í Svíþjóð og Finnlandi. Á síðari árum er t. d. talið,
að æðsti stjórngæzludómstóllinn í Svíþjóð — Regerings-
rátten — hafi 2—3 þúsund mál til meðferðar á ári
hverjud) En auk Regeringsrátten starfa ýmsir aðrir
stjórngæzludómstólar í Svíþjóð.2) Þar að auki er svo um
að ræða málskot til ríkisráðsins (K.M:t) í ýmsum til-
vikum.3)
Aðal stjórngæzludómstóllinn í Finnlandi (Högsta för-
valtningsdomstolen) fær til meðferðar að meðaltali um 4
þúsund mál á ári.4) 1 Danmörku og Noregi starfa ekki
sérstakir stjórngæzludómstólar. Þar virðist skipun þessara
mála vera í megindráttum svipuð og hér. Ekki er kunnugt
um neinar tölur þaðan, er sambærilegar séu við tölur þær,
sem nefndar voru hér að framan frá Svíþjóð og Finn-
landi.
i) Wcstorbcrg, bls. 35 og Andenæs, bls. 41.
-) Sjá Herlilz: Föreliisningnr i Förvaltningsratt II, bls. 97, (S.liolm
1948).
:') Aö lormi til er það raunar aðalrcglan, þar eð aðild stjórngæzlu
dónistólanna er bundin við þau mál, sem sérstaklega eru til þeirra lögð.
•*) Aura i N. A. T. 1950, bls. 271.