Tímarit lögfræðinga - 01.07.1956, Síða 49

firmans, báru ótakmarkaða ábyrgð á skuldbindingum
þess, störfuðu báðir að rekstri þess og hirtu allan ágóða af
honum, þótti eigi verða talið, að þeir væru launþegar hjá
því. Var og ekki talið skipta máli, þótt fyrirtækið væri
skráð á firmaskrá og skattlagt sjálfstætt, að því er varðaði
tekju- og eignarskatt, og þótt þeir E. og G. teldu í skatt-
framtölum sínum liagnaðarhlut sinn af rekstri þess sem
laun.
S. var þvi sýknað.
(Dómur B.Þ.R. 14/3 1955.)
Skattskylda félags.
1 máli, sem ríkissjóður höfðaði gegn félagi einu, V., til
greiðslu opinberra gjalda, krafðist V. sýknu. Var sýknu-
krafan á þeim rökum reist, að V. ræki ekki atvinnu og
hefði aldrei gert, enda væri tilgangur þess allt annar en
að afla ágóða. Það væri samtök nokkurra manna um að
taka á leigu tiltekið vatnasvæði og skipta því á milli félags-
manna, þannig að hver félagsmaður hefði umráð yfir
ákveðnu veiðisvæði. Væri heildarleigunni eftir vatnasvæð-
ið árlega jafnað niður á félagsmenn eftir veiðisvæðum
þeirra samkvæmt aðalfundarsamþykkt hverju sinni, en
sá háttur þó jafnan hafður á, að jafnað hefði verið niður
ríflega þeirri fjárhæð, er heildarútgjöld félagsins námu,
þannig að nokkur varasjóður myndaðist. Félagsmenn
greiði kr. 10.00 í félagsgjald á ári hver, en þau gjöld, sem
þannig væri jafnað niður á félagsmenn, væru einu tekjurn-
ar, sem félagið hefði og gæti haft, enda hefði félagsmönn-
um aldrei, allt frá stofnun félagsins, verið úthlutað arði
í nokkurri mynd. Sjóði þeim, sem safnazt hefði, væri hald-
ið handbærum til þess, að honum yrði varið til fiskirækt-
ar eða annarra endurbóta á vatnasvæði félagsins. Af öllu
þessu væri ljóst, að félagið væri undanþegið skattskyldu
samkvæmt beinum ákvæðum 4. gr., sbr. 16. gr. laga um
tekju- og eignarskatt.
175