Tímarit lögfræðinga - 01.11.1983, Qupperneq 56

VIII. 5. E. Sýkna af ákæru fyrir brot á 217. gr., 218. og 219. gr.
217. gr.
Ósannað að ákærði hafi valdið áverka, sýkna 1974/555, 1982/1167
Ósannað, að maður hafi orðið valdur að líkamsmeiðingu með ásetn-
ingsverki, sýkna 1968/876 (920)
218. gr.
Ökklabrot, góðlátleg átök, ekki sannað saknæmt atferli, sýkna
1967/806
Fótbrot mátti rekja til þess, að menn rákust á, ekki sannað sak-
næmt atferli, sýkna 1968/440 (bótamál)
ökklabrot, sköddun á liðböndum, dyravörður var ákærður, ekki
sannað að hann hafi orðið offari í starfi, sýkna 1965/873
219. gr.
Ákærða varð ekki gefin refsiverð sök á líkamsmeiðingu, sýkna
1982/1149, 1962/46. Ath. og sýkna af broti á 215. gr. 1978/1113
Sýkna af ákæru fyrir brot á 219. gr., sakfellt fyrir brot á 1. mgr.
220. gr. og 215. gr. 1979/193
IX.
NOKKUR ORÐ UM VIÐFANGSEFNI ER LEITA Á
VH) ENDURSKOÐUN HEGNINGARLAGA
Á NÆSTUNNI.
Hér skal nú minnt á nokkur atriði, sem til athugunar eru að mínu
mati við vinnubrögð að endurskoðun hegningarlaga.
IX. A. I I. kafla alm. hgl. eða í tengslum við hann þarf að endur-
skoða ákvæði um refsilögsögu ísl. ríkisins (tolllögsögu o. fl.) að því
er varðar hugtakið landhelgi. Athuga þarf 9. gr.
IX. B. Vel sýnist koma til greina að láta 20. og 22. gr. hgl. ná
beint til brota skv. sérrefsilögum nema ákvæði slíkra laga láti ann-
ars getið, og yrðu þá orðin „í“ eða „samkvæmt þessum lögum“ í 20.
og 22. gr. afnumin. Ákvæðum þessum hefur alloft verið beitt með
lögjöfnun um brot skv. sérrefsilögum, sbr. t. d. hrd. XXVIII :661, 663,
XLIII:345, XXXVII :772 og ísl. dómaskrár, III, bls. 18.
IX. C. Ákvæðin um reynslulausn þarf að endurskoða í því skyni
að stytta lágmarkstíma afplánunar (3 mánaða lágmarkið), svo sem
gert hefir verið víða á Norðurlöndum og enn fremur þarf að sam-
174