Búnaðarrit - 01.01.1890, Blaðsíða 28
I akurjörð. í skógjörð.
Frá 0—4 þuml. dýpis var3.2°/omold Frá 0—2 þml. var 7.5 % mold
— 4—8 — — — 2.9 - — — 2—6 — -3.„ • -
— 8—12 — — — 12—24 — — — 1.6 - — — 0.5 - — — 6—12 — -2.0- -
Torfefnin eru mjög misjöfn að gæðum eptir því,
hvert þau eiga uppruna sinn að rekja, og livort þau
nálgast mold meira eða minna. Þau torfefni, sem eiga
uppruna sinn að rekja til holdgjafaríkra jurtahluta t.
d. frækorna, blaða o. s. frv. eru þau beztu, því hinir
holdgjafaríkustu hlutar jurta og dýraleifa rotna fljótast,
og verða jurtagróðrinum að notum bæði óbeinlínis, sem
mold, og beinlínis, sem jurtanærandi efnasambönd, er
myndast við rotnun þeirra og uppleysingu. Þau eru og
því betri sem þau eru smærri, því þá nálgast þau mest
moldina í eiginlegleikum sínum.
Torfið er svo fjarska ólíkt á ýmsum stöðum, að mjög
erfitt er að tileinka þvi ákveðna eiginlegleika yfir höf-
uð, eins og eiginlegleikar annara jarðefna verða ákveðnir.
Allt torf drekkur þó í sig mikið vatn, en ein tegund þess
gjörir það tvöfalt til þrefalt á móts við aðrar, og þannig er
það talið frá 6þ—200°/0. Það heíir og hárpípuafl, og
er rakaþjettandi, en misjafnlega mikið. Þá er og sumt
torf ákatíega seigt og rætið, og er því mjög erfitt að
stinga það eða plægja, t. d. ristutorf; en aptur eru
aðrar torftegundir grautarlegar og lausar í sjer, t. d.
torfeðja, mosatorf. Enn fremur er það mjög misjafnt,
hve holdgjafaríkt torfið er, en að jafnaði er þó mikið
af honum; stundum er eins mikill holdgjafi í torfi eins
og í vanalegu myki teknu úr haug, eða o: 2°/0 af þur-
efninu.
Torfið verkar bætandi á aðrar jarðtegundir; það er