Búnaðarrit - 01.01.1890, Blaðsíða 158
154
átt við bæði um rökuð og rotuð skinn til hvers sem á
að nota þau, nema skæða.
Ef gæra, sem á að rota, er geymd, skal forðast að
holdrosan liggi við járn, því að sá blettur sem liggur
við járnið, verður svartur og óeltanlegur. Varast skal
og að skiunið úldni eða liarðni með blettum, og er því
best að sá salti í gæruna, ef hún á að geymast, eða þá
herða hana nýja; en þá þarf að lirábleyta hana áður
en rotað er. En bezt af öllu er að bera rotunarefnið í
gæruna volga af skepnunni; auðvitað er borið í hold-
rosuna eingöngu, og er ullin öldungis óskemmd. Rotun-
arefnið samanstendur af kalki, arsenic og vatni. Leskj-
að kalk er hrært út í vatn, svo það verði þykk blanda
eða grautur ; út í þenna graut er siðan hrært lítið eitt
af arsenic, sem er rauðleitt, eiturkent duft, svo sem ein
matskeið í 2—3 potta, er mun vera nægilegt á 6—8
skinn, eptir stærð þeirra. Þessi tegund arsenics mun
ekki vera verzlunarvara hjer á landi, en Iíkindi eru til,
að það yrði haft á boðstólum í lyfsölubúðum, ef þess
væri æskt. Líka mun jeg reyna að útvega það, ef
menn vildu panta það hjá mjer; pundið kostar 60—70
aura og má mikið gera með það. Eptir að rotunar-
efnin hafa verið hrærð vel saman, er grautur þessi bor-
inn innan í gæruna, svo að hvergi sje auður blettur, og
gæran síðan brotin saman í hrygginn. Eptir 1—2 daga
er ullin orðin laus og má strjúka liana af með spýtu,
eða reyta hana af með hendinni.
Lika má rota með tómu kalki hrærðu út í vatn, en
þá verður að bera það vel þykkt innan í gæruna, og
helst ætti hún að vera volg af skepnunni; ætti hún að
liggja nokkuð lengur en ella, áður en ullin er tekin af
henni. En með þessari aðíerð verður ullin samt ekki
eins laus.