Búnaðarrit - 01.01.1890, Blaðsíða 106

102
í 200 pd. af jarðeplum er talið, eggjahvítuefni 4,20 pd.
feiti 0.60 —
mjölefni 41 pd. 20 kv. er jafngildir
af feiti 16.48 —
Samtals 21.28 pd.
Af þessu meltast 2/a eða ______________14.18 -
Vantar mig þá 7 pd. 7 kv. aí eggjahvituefni
og feiti, eða hef slcáða sem svarar 2 kr. 97 au.
Nú er eptir að taka til greina kostnað þann, sem
vöruskiptin hafa í för með sjer. Viðast livar kostar
nokkuð að flytja kjöt eða reka fje í kaupstaðinn og
flytja kornið heirn aptur. Jafnan fylgja þessu einhver
bein útgjöld, en ávallt nokkur óbein, tímatöf og hesta-
slit og þar sem erfitt er til aðflutninga, getur þessi
kostnaður orðið býsna þýðingarmikill. Bændur mega
ekki gleyma að taka þetta með í reikninginn; þeir
þurfa að íneta kostnaðinn rjétt í hvert skipti; honum
mismunar eptir ýmsum ástæðum. Hvort sem kostnað-
urinn er mikill eða lítill, þá dregst hann frá hagnað-
inum sem vöruskiptin gjöra búinu, ef þau eru því í
hag, en bætast líka við skaðann, sem það hefir afþeim,
ef skiptin eru óhaganleg.
Það sem hjer að framan var sagt um næringar-
giidi í kjöti og kornvöru, er, eins og jeg tók áður fram,
að eins vslumpareihningur“, en það eru allar líkur til,
að það sem þessum reikningi munar frá rjettu, sje
korntegundunum í hag en ekki óhag, nfl. að næringar-
gildi þeirra sje taiið heldur meira en það er, en alls
eigi minna. En aptúr mun íslenzka kjötið alls ekki
lakara en útlent kjöt. E»ess má geta, að efnasamsetn-
ing korntegundanna getur munað talsvert, og það sem
hjer er miðað við, er meðaltal, en ljelegar vörutegund-