Búnaðarrit - 01.01.1890, Blaðsíða 109
105
] pund af þurrum og hreinum fjallagrösum heflr í sjer:
5.3 kv. af eggjahvítuefnum,
1.7 — af feiti og
75.5 — af mjölefni og samkynja efnum.
1 pund af fjallagrösum hefir því sem svarar 1
kvinti minna af eggjahvítuefni og feiti og J/2 kvinti
minna af mjölefnisgildi, en 1 pd. af góðum heilhrísgrjón-
um og má vel vera að fjallagrösin meltist þeim mun
betur. Svo hafa fjallagrösin i sjer dálítið af efnum,
sem eru til heilsubótár og eru því sjálfsagt holiari en
hrísgrjón. Yfir liöfuð má telja víst, að sá sem sækir 20
fjórðunga af þurrum fjallagrösum fram á heiði, flytji
heimili sínu eins mikinn, en miklu heilnæmari matar-
forða, en sá sem sækir einn hrísgrjónasekk í kaupstað-
inn. Stundum kostar nærri eins mikið að sækja hrís-
grjónasekkinn og að afla grasanna, og svo verður þar
að auki að horga hann fullu verði með beztu aurum úr
búinu.
í öllum vérzlunarefnum þarf bóndinn að vera að-
gætinn og verzla því að eins að hann sje viss ura, að
liann verzli búinu sínu í hag, en enga vörutegund hef-
ir liann, sem eins vandverzlað er með og sauðfjeð, og
með ekkert verzla bændur eins almennt sjer í skaða,
sem með með það. Það eru því miður til bændur, sem
eru næsta ósárir á sauðfjenu og láta það fjúka, livenær
sem færi gefst. Þeir reka það á haustin langar leiðir
i kaupstaðinn í illviðrum og ófærðum, án þess að vita
fyrirfram, hvort nokkur vill kaupa það eða ekki, þegar
þangað er komið. Mega þeir svo ganga á millum góð-
búanna með fjeð hungrað og hrakið og troða því upp
á menn og neyðast svo opt til að sleppa því fyrir liálf-
virði, til þess „að verða af með það“. Þessir sömu
menn hafa jafnan f'átt fje eptir, til þess að leggja fyrir
r