Búnaðarrit - 01.01.1890, Blaðsíða 89
85
þeirra og með svo litlum efnum, er þeir hafa haft, en
á hinn bóginn við marga erfiðleika að stríða í byrjun-
inni. En þegar skólar þessir eru verulega komnir á
rekspölinn, ættu menn að mega vænta af þeim allmikils
árangurs. Þeir ættu að keppa hver við annan í því að
ala upp góða búmenn, sem að jafnaði bæru af öðrum
bændum landsins í búskaparhyggindum og búskapar-
dugnaði. því þetta er hið eiginlega ætlunarverk skól-
anna, sem á að sýna sig í verki og framkvæmd. En
þessu geta skólarnir svo bezt til vegar komið, að þeir
hafi góða kennara og að skólatíminn sje ekki of stutt-
ur; því búskapurinn er ekki svo einföld og vandalaus
kunnátta, ef hann á að vera annað og meira en nafnið
eintómt, að hver og einn geti fljótt og fyrirhaínarlítið
orðið verulega fær í honum. í búnaðarskólum vorum
hefur að undanförnu orðið að verja hjer um bil helm-
ingnum af bóknámstímanum til að kenna lærisveinunum
ýmislegt, sem ekki lieyrir til búnaði lieldur almennri
menntun, svo sem málfræði, reikning og fleira því um
líkt, af því piltarnir hafa komið allflestir svo illa und-
irbúnir í skólana, að þeir hafa ekki getað haft gagn af
tilsögn í eiginlegri búfræði fyrri en þeir höfðu fengið
þenna undirbúning, og þar sem skólatíminn ekki hefur
verið lengri en tvö ár, þá er auðsætt, að hið búfræðislega
bóknám hefur orðið að vera mjög af skornum skammti.
Úr þessu virðist vera nauðsynlegt að bæta, annaðhvort
með því að auka við skólana undirbúningsbekk, þar sem
piltar fengi fyrst einn vetur tilsögn í nauðsynlegustu
greinum, er heyra til almennrar menntunar, því ekki
sýnist veita af tveim árum fullum og óskertum til bún-
aðarnámsins, eða þá að hafa inntökupróf og veita eigi
öðrum viðtöku í skólana en þeim, sem annars staðar
hofðu aflað sjer þessarar nauðsynlegu undirbúningsþekk-