Hugur - 01.01.1992, Síða 60

58
Þorsteinn Hjartarson
HUGUR
K. Ertu að segja að hugsanir þurfi að vera frjálsar eins og leður-
blökumar til þess að hægt sé að gera eitthvað að viti.
Baldur: Já.
K. Eins og að þróa þetta útvarp (bendir á útvarp á kennaraborði).
Eruð þið sammála. Helga ert þú sammála honum?
Helga: Já.
K. Skilur þú þetta eins.
Helga: Já ég held það.
K. Við skulum aðeins halda áfram með þetta. Getur þetta haft áhrif
á okkar tilfinningar?
Rósa: Já.
K. Hvemig þá?
Rósa: Ef leðurblökurnar sleppa út getum við gert þær raunveru-
legar.
K. Já. Getur þú nefnt eitthvað dæmi um það þegar búið er að beita
hugsuninni og gera eitthvað raunverulegt?
Rósa: Til dæmis þegar maður er að teikna og veit ekki hvað maður
ætlar að teikna, síðan hugsar maður það. Og svo er eins og leður-
blökur sleppi út þegar maður er tilbúinn.
Baldur: Hún er að rífa sig lausa.
Valli: Eins og fangar sem eru...
Baldur: Er að skipta um ham. Verða að erni eða rjúpu eða lóu eða
spóa.
Siggi: Hún ræður hvað hún gerir. Er frjáls ferða sinna.
í beinu framhaldi ræddum við saman um pælingar o.fl. Það sýnir
hvernig börn geta fjallað um viðfangsefni sem við eigum e.t.v. ekki
von á að höfði mikið til þeirra. Það er athyglisvert hvernig nemendur
pældu í hugsuninni. Að hægt væri að skoða hana utan frá, þ.e. að
hugsa um hugsun. í samræðunni komu bömin inn á fleiri heimspeki-
leg viðfangsefni sem em sígild. Hvað er veruleiki? Tengsl hugarheims
og efnisheims? Hvað eru tilfinningar, ímyndun, stærðfræði? Hugsun
og tölvur o.fl.
K. Þór þú komst með fyrsta atriðið. Og sagðir að tölur væru bara
raunverulegar í huganum. Geturðu fylgt því eitthvað meira eftir. Sagt
eitthvað meira um það?