Hugur - 01.01.1995, Page 133

HUGUR
Jörgen Pind
131
Ein megintakmörkun á kenningu Hebbs var sú að hann gerði
aðeins ráð fyrir örvandi taugaboðum, ekki hamlandi og kemur kenning
hans ekki nema að nokkru leyti heim við niðurstöður rannsókna sem
hafa leitt í ljós bæði hamlandi og örvandi taugaboð. Peter Milner
(1957) endurbætti kenningu Hebbs með því að gera ráð fyrir hamlandi
boðum við hlið hinna örvandi. Nýrri rannsóknir hafa einnig sýnt að
breytingar á virkni nærliggjandi taugafrumna virðast til muna flóknari
en Hebb gerði ráð fyrir (Churchland og Sejnowski 1992, bls. 253-
254).
Samantekt
í þessari grein hefur verið vikið að afar mikilvægum þætti þeirra
Newells og Simons í mótun gervigreindar á 6. tug þessarar aldar og
einkum að þeirri hugmynd að eðlilegt sé að bera saman mannlega
hugarstarfsemi og hugbúnað tölva þar sem hvoru tveggja feli í sér
efnisleg táknkerfi. Sú kenning á ekki sama fylgi að fagna og fyrrum
og greina má afturhvarf til eldri hugmynda í þeirri nethyggju sem nú
nýtur vaxandi vinsælda. Nethyggjan tekur mið af starfshætti
taugafrumna, eða öllu heldur frumuklasa svipuðum þeim sem Hebb
varð einna fyrstur til að lýsa. Þessi viðhorfsbreyting innan
sálfræðinnar er til marks um aukið vægi líffræðilegra sjónarmiða í
nútímasálfræði sem að hluta skýrist af þeim gríðarlegu framförum
sem orðið hafa í taugalífeðlisfræði og þróunarlíffræði á síðustu árum.
Nútíma nethyggja og gamaldags gervigreind eiga sér þó eitt
sameiginlegt: Kenningasmíð snýst að mestu um gerð tölvulíkana.
Áhrifa tölvubyltingarinnar á vísindalega sálfræði mun því vafalítið
gæta áfram um ókomin ár. Og menn munu spyrja, eins og bandaríski
málfræðingurinn Ray Jackendoff (1994) gerir í nýlegri bók: „Að
hvaða leyti er maðurinn líkur öðrum dýrum en frábrugðinn tölvum?“