Ný félagsrit - 01.01.1857, Síða 10

10
UM K VENiNnUINIiSGA A ÍSLANDI.
fold vill mens í rnoldu
minn aldr, i»lá falda.
Af þessu má sjá, ab liúsfreyjui' liafa borife svartan höl'ub-
dúk eba sorgarlín svart fyrir andliti, þegar þær mistu menn
sína, því aldrei ínun sjállr faldrinn liafa svartr verib.
Um motr er opt talab í sögunum sem höfubbúnab.
Hib fyrsta sein menn vita um hann er þab. ab hann
hefir a;tíb verib hvítr. I Laufás-Eddu segir svo: „motrur
heita þær konur, er hvítum lércptum falda‘% og í Laxdælu
43. kap., þar sem talab er um motrinn, sem Ingibjörg
Tryggvadóttir gal' Kjartani Olafssyni, segir svo: „hon tekr
þar or inotr hvítan guiivofinn, ok gefr Kjartani, ok kvab
Gubrúnu Ósvífrsdóttur liölsti gott at vefja honum at höfbi
ser”, og í 45. kap. segir svo, þegar Kjartan gaf Hrefnu
motrinn, ab 8 aurum gulls var ofit í motrinn1, og segir
enn fremr, ab sú gjöf var allfræg, „því at engi var þar
svá vitr eba stóraubigr, at slíka gersepú hefbi sét ebr átta“.
þab er aubséb, ab inotrinn hefir heyrt til faldinum, en
þó ekki verib sama og faldr; því segir f Laxdælu 44.
kap.. ab llrefna faldabi sér vib motrinum, og þar segir
líka svo: „Ilrefna tekr nú ofan faldinn ok selr Kjartani
m o t r i n n, en hann varbveitir*: hér lítr út, sem talab sé
um eitthvab tvennt, því hefbi motr verib sama og faldr,
þá hefbi verib þannig orbab: ITrefna tekr nú ofan faldinn
(motrinn) ok selr Kjartani. Motrinn hefir því verib sama
og brúbarlín eba höfubdúkr. þetta stendr og meb berum
orbmn í Snorra-Eddu, bls. 232, því þar er sagt ab motr
sé höfubdúkr. sem ab framan er sagt. Eg held motrinn
hafi verib nokkurskonar brúbarlín, af því íngibjörg Tryggva-
') í>ab lieltr verib ofib í haim gliti úr gullvír, sem var títt, sinbr.
GísJa Súrss. sögu 12. kap.