Dvöl - 01.01.1948, Blaðsíða 48

46
II Duce varpaði klæðum og
stökk út í tjörnina, en það var
sama hvernig hann hamaðist —
karfarnir stóðust allar árásir. Að
lokum skreið Mússi aftur upp á
tjarnarbakkann, móður og más-
andi, en tómhentur.
— Jæja, þá er nú komið að yður,
Churchill, sagði Hitler. — Lofið
okkur að sjá aðferðir yðar.
Churchill stóð rólegur á fætur,
tók teskeiö sína og beygði sig nið-
ur að tjörninni. Síðan fór hann
DVÖL
að ausa vatninu úr henni með te-
skeiðinni aftur yfir öxl sér, og
þannig hélt hann áfram um stund.
aðfarir. — Hvað eruð þér að gera
Hitler horfði undrandi á þessar
spurði hann að lokum óþolinmóð-
ur.
— Ja, þetta tekur auðvitað lang-
an tíma, svaraði Churchill og hélt
áfram að ausa með teskeið sinni,
— en við vinnum nú samt striðið
að lokum.
(René-Gilbert Renaud).
S T Ö K U R
FINGRAFOR.
Æskuharma fingraför,
fjöld af túrarúnum,
blasa viö mér eins og ör
undir sumra brúnum.
ANNIR.
Lætur ekkert á sig fá
ytri blekkinguna
hreinn og ílekklaus andi’ er á
innri þekkinguna.
HINN SANNI MAÐUR.
Þreyttum hug er þungt um ílug,
þrautir buga’ og lama ’ann.
Úr mér sugu annir dug
áratugum saman.
Guðm. E. Geirdal.