Dvöl - 01.01.1948, Qupperneq 54

52
DVÖL
Mér varö að orði. „Ekki skii ég hvers vegna þú kemur nokkurn tíma
í Buffalóvínstofuna. Viskýið þar er-------—
„Ég veit,“ sagði Alex. „En Buffaló er sálin í Loma. Hún er okkar
úagblað, leikhús og klúbbur."
Þetta var slíkt sannmæli, að þegar Alex setti Forúbílinn í gang og
bjóst til að flytja mig heim, þá vissum við báðir, að við munúum fara
í vínstoíuna og sitja þar um stunú. Við vorum rétt utan við þorpið.
Dauf vagnljósin vörpuðu skímu á veginn. Annar vagn kom skröltanúi
á móti okkur. Alex beygði til hliöar og stanzaði. „Það er læknirinn.
Holmes læknir," sagði hann.
Hinn vagninn stanzaði, því hann komst ekki framhjá okkur. Alex
kallaði. „Heyrðu læknir, viltu líta til hennar systur minnar, hún er
með hálsbólgu.“
„Já, Alex,“ kallaði læknirinn. „Ég skal líta til hennar, en viktu bet-
ur, ég er að flýta mér.“
Alex fór sér að engu óðslega. „Hver er lasinn, læknir?“'
„Miss Amý er eitthvað ónotalegt. Miss Emalín hringúi og bað mig að
vera fljótan. Færðu þig nú.“
Alex mjakaði vagninum afturábak. Svo hélúum við áfram. Ég ætl-
aði að fara að hafa orð á hve kvölúið væri heiðskírt, en þegar ég leit
fram, sá ég þokubönúin læðast með hliöunum og þokast eins og snáka
upp að Loma. Forúvagninn stanzaði nötranúi framan við Buffalóvín-
stofuna. Við fórum inn.
Feiti Karl þokaðist til okkar og þerraði glas á svuntu sinni.
„Hvað viljið þið?“
„Viský.“
Anúartak flökti vísir að brosi um feitt, ólunúarlegt anúlitið. Stofan
var fullskipuð. Öll áhöfn skurðgröfunnar minnar var þar nema mat-
sveinninn Hann sat úti á flekanum, reykjanúi kúbanska vinúlinga
með bambusröri. Hann úrakk ekki. Það var næg ástæða til að ég tor-
tryggði hann. Tveir aðstoðarmenn, verkfræðingur og þrír vélamenn
voru þarna. Vélamennirnir voru að þrátta um skurði .Á þeim sann-
aðist orðtak gömlu skógarhöggsmannanna: í skóginum kvenfólk, í
vínstofunni skógur.
Þetta var rólegasta vínstofa, sem ég hef séð. Alúrei var slegizt þar,
sjalúan sungið og engin ærsl höfð í frammi. Þungbúið augnaráð feita
Karls gerði það að verkum, að úrykkja varð þar fremur þögult, vel
unnið starf, en hávær skemmtun. Timothy Ratz lagði kabal á einu
borðinu. Við Alex úrukkum viskýið okkar. Engir stólar voru auðir,