Dvöl - 01.04.1948, Síða 4

I
66
heldur meðan Dilsý var veik og
Nanna kom að elda handa okkur.
En annanhvern dag og þar um
bil urðum við aö skreppa niður í
kofa til Nönnu, svo að hún kæmi
að elda morgunmatinn.
Við fórum ekki lengra en að
skurðinum, þvi að pabbi bannaði
okkur að lenda í tæri við Jesús —
hann var svartur og stuttur með
rakhnífsör um endilangt andlitið
— og við hentum grjóti í húsið
hjá Nönnu, þangaö til Nanna kom
til dyra og teygði hálsinn út og
yfir um hurðina, allsnakin á bak-
við.
„Hvað kemur ykkur til, að grýta
húsið?“ sagði Nanna. „Hvað kem-
ur ykkur til, drýsildjöflarnir litlu?“
DVÖL
„Pabbi segir, að þú eigir að koma
að búa til morgunmatinn," sagði
Kaddý. „Pabbi segir, að það sé
kominn hálftími framyfir, og þú
eigir að koma á stundinni."
„Ég á ekkert við morgunmatinn,"
sagði Nanna. „Ég ætla mér að sofa
út.“
„Ég skal ábyrgjast, að þú ert
full,“ sagði Jason. „Pabbi segir, að
þú sért full. Ertu full Nanna?“
„Hver segir það?“ sagði Nanna.
„Ég þarf að fá að sofa út. Morg-
unmatur kemur mér ekki við.“
Þá hættum við eftir stundarkorn
að grýta kofann og fórum heim.
Þegar hún kom loksins, var ég orð-
inn seinn í skólann. Svo að við
héldum, að þetta væri af viský,
þangað til þeir handtóku hana í
annað sinn og mættu Stowall á
leiðinni í tukthúsið. Hann var
gjaldkeri í bankanum og djákni að
auk í skírarakirkjunni, og Nanna
tók að þusa:
„Hvenær ætlarðu að borga mér,
hvíti maður, hvenær ætlarðu að
borga mér. Það er nú orðið þrisvar
sinnum, síðan þú borgaðir mér.“
Stowall sló hana niður, en hún
hélt áfram: „Hvenær ætlarðu að
borga mér. Það er orðið þrisvar
núna, síðan —-------“, þangað til
Stowall stappaði hælnum upp í
hana og fógetinn keyrði Stowall
aftur á bak, en Nanna lá hlæjandi
á götunni. Hún hnikaði til höfð-
inu og hrækti út úr sér blóði og
einhverju af tönnum og sagði: