Hlín - 01.01.1960, Blaðsíða 76
74
Hlin
fyrir eina dýrustu perlu ísiensks sálmasöngs frá upphafi —
tóna, sem munu lií'a á vörum og í hjörtum íslendinga
meðan trúarþörf og tilbeiðsla bærist í brjóstum þeirra.
lialdvin Þ. Kristjánsson.
HEIMILIÐ OG KIRKJAN.
Kirkjan og kristindómurinn telur heimilið virðuleg-
ustu stofnun samf jelagsins, þann grundvöll, sem súlur og
ballir menningar bvíla á, þann jarðveg, sem viðkvæmasti
gróður mannlegs lífs fær aðhlynningu og skjól í.
Það er vandi og vegsemd að stofna heimili. Og þessi
merka stofnun verður að byggja bæði á trú og ást, annars
er bún líkt og spilaborg, sem getur verið há og glæsileg,
en brynur þó fyrir bverjum minsta vindblæ lífsbarátt-
unnar.
Nú stefnir margt að því að draga úr áhrifum og valdi
heimilisins yfir siðum og sálum hinna ungu, og víða eru
beimilin lítið annað en sameiginlegt núituneyti og sam-
eiginlegt svefnhús fjölskyldunnar. — Og er þó naumast
um það að ræða, að öll fjölskyldan matist eða sofi á sama
tíma.
Þaðer því full ástæða til að minna lijón eða húsráðend-
ur á gildi Iieimilisins, rjettindi þess og skyldur sem elstu
og virðulegustu stofnun bvers samf jelags.
Um þetta atriði er gott að íhuga eftirfarandi frásögn:
Kona nokkur var Iivött til að ganga í nýstofnað fjelag,
sem hafði margs konar menningarstarfsemi á stefnuskrá
sinni. Hún svaraði þessari málaleitun eittbvað á þessa
leið:
,,Jeg er nú þegar í fjelagi, sem krefst allra krafta
minna. Maðurinn minn er formaðurinn, en jeg verð að
annast flest önnur embætti."