Hlín - 01.01.1960, Blaðsíða 148

146
Hlín
strax til Karls Jónssonar, gigtarlæknis, hjer í Reykjavík. Hann úr-
skurðar sjúklinga til Heilsuhælisins í Hveragerði, og með hans
meðmælum komst jeg á það Heilsuhæli, og á sjúkrasamlag, sem
nú er nýlega veitt. — Ulfur Ragnarsson er Hælislæknir og sjer
um framkvæmdir.
Heilsuhælið í Hveragerði er merk stofnun, og þangað sækir
margur heilsubót, og þar fanst mjer gott að vera og hægt að njóta
hvíldar, sem mörgum kemur vel.
Lækningin er innifalin í leir- og vatnsböðum, eftir því sem hver
þolir, einnig eru margskonar ljósa- og nuddlækningar. — Rúm-
liggjandi sjúklingar eru þar ekki, því þetta hæli er fyrst og fremst
fyrir gigtarlækningar, og til hressingar og hvíldar. — Alt starfs-
fólkið vinnur með ágætum verk sitt, er hlýlegt og glatt í viðmóti
og hefur þar með góð og uppörvandi áhrif. — Mjer þótti vænt
um það alt, og sendi því oft hlýjar hugsanir, þó þær kannske sjeu
ekki mikils megnugar.
Alt er húsið hreinlegt og vel um gengið og húsakynni hin prýði-
legustu. — I borðsalnum rúmast við borð 90—100 manns. —
Setustofa er ágæt, og. er þar setið, skrafað og skemt sjer, þar er
hljóðfæri, og er það oft notað.
Að vetrinum til er margt gert til skemtunar og tilbreytingar,
þar eru t. d. kvöldvökur einu sinni í viku, og þar eru myndasýning-
ar, fyrirlestrar, ferðasögur, söngur, og síðast en ekki síst dans,
1—2 stundir, og er það mjög hæfilegt. — Og þetta fer fram eins
og venjulegt var, og oft tíðkaðist, á fjölmennum sveitaheimilum,
þar sem einhverjir gátu annast músikina.
Þá er þarna sundlaug heit og með hveravatni, og er hún mikið
notuð, bæði til gagns og gamans. — Það þykir heilsubót að
svamla í henni, og eru ekki allir syndir sem það gera. — Fæðið
er sniðið eftir kenningu náttúrulækninga, og er einvörðungu jurta-
fæða: Allskonar grænmeti og ávextir, það er nóg mjólk, gott
brauð, smjör, ostur og allskonar góðar súpur, og hunang getur hver
fengið eftir vild. — En það er fordæmdur hvítur sykur, hvítt
hveiti og kaffi. — Mjólk, te og soðið vatn getur hver fengið til
drykkjar. En víst er um það, að margan langar í kaffið!
Raéna SiéurSardóttir á Þórustöðum, Ölfusi, skrifar vorið 1960:
— Eitt atriði langar mig til að minnast á: Við höfum hjer hjá
okkur á Þórustöðum litla garðyrkjustöð, sem við höfum starfrækt
í 7 ár. — A staðnum er enginn jarðhiti. — Á hverju vori höfum
við sent út um nærliggjandi sveitir matjurta- og blómaplöntur, og
virðist manni fólki koma það mjög vel. — Það er álit mitt, ef
hægt væri að koma upp svona smástöðvum á einum til tveimur