Valsblaðið - 01.05.2008, Qupperneq 14

Sigfiís Sigurðsson kynnir handbolta
í nágrannaskólum.
Eftir Einar Örn Jónsson
Hann er
kallaður
Fúsi
Hann hefur gnngiö undir ýmsum nöfnum í gegnum tíöina. Bangsinn, Russajeppinn,
Trölli ug Kolakraninn eru meðal þeirra gælunafna sem hafa verið hengd á hann.
Hann er samt alltaf kallaöur Fúsi
Með silfurverðlaunin frá Olympíuleikunum í Beijing.
Fúsi, eða Sigfús Sigurðsson fyrir þá sem
ekki vita, er einn silfurdrengjanna okkar
frá því á Olympíuleikunum í sumar. Hann
er nýsnúinn heim að Hlíðarenda eftir sex
gjöful ár í atvinnumennsku þar sem hann
lék með stórliðunum Magdeburg í Þýska-
landi og Ademar Leon á Spáni. Hann er
litríkur og stór karakter sem hefur hrifið
margan manninn í gegnum tíðina. Hann
á sér samt líka sínar mjúku hliðar eins og
gjarnt er um bangsa. Við tókum Bangs-
ann/Rússajeppann/Trölla/Kolakranann/
Fúsa tali og ræddum við hann um lífið,
liðna tíma í Val og framtíðina.
Síðasti æskudnaumuninn rætist
„Þetta var geðveikt! Síðasti æskudraum-
urinn að rætast." segir Fúsi, sem er nafn-
ið sem hann kann best við, aðspurður um
tilfinninguna á fá medalíuna
um hálsinn. Eflaust eiga flest-
ir sér þann draum að standa á
palli á Olympíuleikum en hjá
Fúsa býr líklega meira að baki
en hjá flestum.
„Afi minn, Sigfús Sigurðs-
son, varð í 9. sæti í kúluvarpi
á leikunum í London 1948 og
það hafði alltaf verið lúmsk-
ur draumur hjá mér að gera vel
á Ólympíuleikum. Ég man eft-
ir öllum myndunum sem ég
skoðaði af honum sem krakki
og hugsaði með mér að þetta
vildi ég líka. A pallinum varð
mér líka hugsað til afa og allra
hinna brautryðjendanna sem
börðust í gegnum kófið til að
við gætum staðið þar sem við
stöndum."
Hvað gerði útslagið með
árangurinn í ár?
„Það lögðust allir einfaldlega af
öllum þunga á eitt. Við höfum oft verið
með næstum því lið og náðum til dæm-
is fjórða sætinu 2002 í Svíþjóð en mað-
ur skynjaði að þá var, eins og oft áður,
alltaf lítil rödd í höfðinu á mönnum sem
sagði að þetta væri ekki hægt. Köllum
það bara minnimáttarkennd. Núna var sú
rödd ekki og trúin á að við gætum þetta
var nógu sterk. Menn skildu egóið eftir
heima og djöfluðust fyrir næsta mann til
síðasta blóðdropa."
Hefðirðu getað ímyndað þér sem
krakki í Val stöðuna sem þú ert í
núna; að snúa heim eftir góðan fer-
il sem atvinnumaður með nýslegna
silfurmedalíu frá Ólympíuleikum um
hálsinn?
„Já, þegar ég fór sá ég fyrir mér að vinna
fleiri medalíur en þessa, enda alltaf haft
sjálftraust og stórt egó. Ég er í rauninni
smá fúll að hafa ekki fleiri en þessa einu.
Sem krakki í Val hefði mig aldrei órað
fyrir þessu, enda spilaði ég varla neitt
að ráði fyrr en í 3. flokki. Var alltaf bara
með upp á félagsskapinn."
Að devja fyrir næsta mann og
félaglo
Nú hlýturðu að teljast til óskabarna
félagsins. Einhverjir (lesist: blaðamað-
ur) eiga sína fyrstu minningu um þig
í fallega rauðum bómullargalla merkt-
um Létt&Laggott í marki í 5. flokki.
14
Valsblaðið 2008