Valsblaðið - 01.05.2008, Qupperneq 83

Strákur frá mér spilaði með meistara-
flokki Vals nú í sumar, þ.e. Gunnar Ein-
arsson. Hann var hjá mér í yngri flokk-
unum. Ég þjálfaði líka pabba hans.“
Hver er skoðun þín á málefnum þjálf-
ara? „Þjálfari á til dæmis að vera ein-
hvers konar framkvæmdastjóri þess
flokks sem hann þjálfar. Hann á að reka
starf flokksins ... auðvitað í samstarfi
við aðra í félaginu. Yfirþjálfari á til dæm-
is einungis að vera umsjónarmaður allra
og tengiliður við stjórn félagsins. Hann á
ef til vill að hafa umsjón með því hvort
þjálfari er að standa sig eða ekki en ekki
leggja línurnar í sambandi við þjálfunina.
Þjálfarinn er fullfær um það. Hver þjálf-
ari hefur líka sínar áherslur og einkenni
ef svo má segja. Það á ekki að breyta
strúktúr þjálfara sem er ráðinn út á hæfi-
leika sína.“
Þegar sannfæring dómara er sú að reka
eigi leikmann útaf þá er ekki erfitt að
sýna honum rauðaspjaldið
Þú varst mjög virkur knattspyrnudóm-
ari. „Eg tók dómarapróf í kringum 1962
og dæmdi til ársins 1988. Ég var formað-
ur Knattspymudómarafélags Reykjavík-
ur í eina tíð og seinna formaður Knatt-
spyrnudómarasambandsins. Það var
gaman að vera dómari. Ég dæmdi í fleiri
ár í meistaraflokki. Það myndast einhver
skrápur svo ég tók gagnrýnina ekki svo
mikið inn á mig.“
Hvernig fór dómgœslan saman við
þjálfunina? „Þetta gat stundum rek-
ist á. Annars segi ég að ég sé óalandi í
hópi dómara fyrir að bera blak af þjálf-
urum og líka óalandi í hópi þjálfara fyrir
að bera blak af dómurum. Ég lék svona
tveimur skjöldum. Annars held ég að það
sé betra að einbeita sér að einu verkefni
frekar en að dreifa kröftunum. Ég hefði
kannski orðið betri dómari ef ég hefði
ekki þjálfað eða betri þjálfari ef ég hefði
ekki dæmt.“
Var aldrei erfitt að gefa mönnum rauða
spjaldið? „Nei, nei, ... þegar sannfæring
þín er sú að reka eigi leikmann út af þá
er það ekki erfitt. Stundum finna dómar-
ar að þeir hafa gert vitleysu. Þeir eru ekk-
ert ánægðir með það. Þá skiptir máli að
láta það ekki hafa áhrif á þróun leiksins
... ein vitleysa má ekki leiða af annarri."
Þú varst einu sinni línuvörður á
Anfield. „Ég fór í eina utanlandsferð
sem dómari. Var línuvörður í leik Liver-
pool og finnsks liðs á Anfield leikvang-
inum. Þetta var fyrsti leikur Liverpool
eftir lát hins fræga framkvæmdastjóra
Bill Shankleys. Fyrir leikinn var mín-
útuþögn til að heiðra minningu hans.
Þetta var mjög gaman og gekk mjög vel.
Guðmundur Haraldsson dæmdi leikinn.
Finnamir gátu nú ekki mikið og töpuðu
stórt."
Heldurðu að én hafi haft tíma fyrir
önnur áhugamal, ha...?
Er öll fjölskyldan Valsmenn? „Já, já,
... strákurinn minn Ragnar Helgi hefur
þjálfað hjá Val. Hann byrjaði að aðstoða
mig. Hann er einmitt nú að þjálfa hjá
Val í þriðja sinn. Stelpurnar Halldóra
Sjöfn og Edda Bára eru auðvitað Vals-
menn. Það er hins vegar ekkert rautt blóð
í tengdasyni mínum, Magnúsi Gylfasyni
knattspyrnuþjálfara. Ég hef verið hepp-
inn með að konan mín, Sigríður Bjarna-
dóttir hefur umborið þetta fótboltastúss
mitt. Hún starfaði á sínum tíma mik-
ið með Valskonum og hlaut silfurmerki
Vals. Þá varð ég ánægður því hún er
örugglega konan á bak við Valsmanninn
eins og við gjarnan segjum. Það er gam-
an að geta þess að hún og Sigríður Sig-
urðardóttir handboltakempa og íþrótta-
maður ársins 1964 eru systkinabörn."
Þú hefur nú ekki eingöngu starfað að
málefnum knattspyrnu? „Nei, nei. Mitt
aðalstarf hefur alltaf tengst bókhaldi. Ég
vann nú í yfir 20 ár hjá Héðni og í áratug
hjá Flugleiðum en nú starfa ég hjá fyrir-
tæki sem nefnist Hreinsitækni.“
Attu þér önnur áhugamál en knatt-
spyrnuna? „Áhugamál? Heldurðu að ég
hafi haft tíma til þess, ha ...? Jú, ég hef
haft gaman af því að tefla, gerði það
nokkuð mikið áður en ég fór að þjálfa.
Við félagarnir frá því í 2. flokki höfum
spilað bridge okkur til skemmtunar allt
frá árinu 1965 trúi ég. Þar eru Hans Guð-
mundsson, Hrafn Bachmann, Guðmund-
ur Pálmar Ögmundsson og ungi maður-
inn í hópnum er Lárus Loftsson. Gylfi
heitinn Hjálmarsson var svo með okkur
fyrir og eftir Kanadadvöl sína.“
Ertu hœttur fótboltastússi? „í dag kem
ég að knattspymunni sem áhangandi.
Ég fer á alla leiki Vals sem ég kemst á.
Þetta er gaman. Ég segi við alla að þeir
eigi að koma á völlinn ... nú, ef leikur-
inn er lélegur þá réttlæti ég þetta með því
að vallarferð sé að minnsta kosti útivera.
Það þyrftu miklu fleiri af þessum gömlu
Valsmönnum að koma á völlinn bara til
að hittast. Aðstaðan hefur aldrei ver-
ið betri. Við eigum bestu aðstöðu félags-
liðs á landinu. Við þurfum að virkja hina
óvirku."
Tveir Jyrrverandi þjálfarar
meistaraflokks kvenna í knatt-
spyrnu fagna íslandsmeisturum Vals í
meistaraflokki kvenna frá 1978 til 2008.
Róbert Jónsson og Jóhann Larsen.
Það má vel öfunda Valsmenn af
Valsblaðinu
A fortíðin eða saga Vals erindi til nœstu
kynslóða? „Saga félagsins skiptir miklu
máli. Ég vaknaði til dæmis upp við það,
einu sinni þegar ég var að dæma austur
á landi að maður gaf sig á tal við mig og
segir að við Valsmenn séum öfundsverðir
því við eigum svo gott blað, Valsblaðið.
Okkur finnst svo margt sjálfsagt sem er
það í rauninni ekki. Það má ekki gleyma
þessum mönnum sem stóðu að Vals-
blaðinu hér á árum áður, Frímanni Helga-
syni og Einari Björnssyni. Eða mönnum
eins og Friðjóni Guðbjörnssyni sem sá
um fjármál blaðsins. Hann var út um all-
an bæ að ná í auglýsingar og styrktarlín-
ur þannig að hægt yrði að gefa út þetta
blað. Seinna kom happafengur frá Vest-
mannaeyjum, Jón Kristjánsson. Jón varð
verkstjóri í Isafoldarverksmiðju og var
Valsblaðið prentað þar í áraraðir.
Þær kynslóðir sem nú eru að keppa
fyrir félagið verða að þekkja söguna. Það
verður eiginlega að kenna mönnum að
verða Valsmenn. Unga fólkið verður að
hafa einhver kennileiti úr fortíðinni til að
miða við. Þegar ég var að þjálfa þurftu
allir að vita hver væri formaður félags-
ins og formaður deildarinnar. Við þekkt-
um að sjálfsögðu vel uppruna Vals. Séra
Friðrik var orðinn háaldraður þegar ég
gekk í félagið og fer að starfa þar.“
Hvernig viltu sjá Knattspyrnufélagið
Val þróast á nœstu árum? „Ég hef alltaf
verið hrifinn af því sem Þórður Þorkels-
son sagði. Hann sagði: „hvað er Valur?
Valur er ég og ... þú ...“ Ég skildi þetta
alltaf þannig að menn ættu að standa
saman og vera virkir í starfinu. Þetta hef-
ur breyst mikið frá því þegar ég var ung-
ur. Við verðum að ná því besta út úr öllu
því fólki sem starfar fyrir Val.
Valsblaðið 2008
83