Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1892, Qupperneq 34

32
bæði er það óhentugt og svo í fárra manna hönd-
um.1
Barnalærdómr sá, sem börnin ætti svo að byrja
á á eftir biflíusögunum, þarf að vera stuttr og ein-
faldr utdráttr og samdráttr trúarlærdómanna, bygðr
á grundvelli ennar helgu sögu. Kver síra Helga er
ágætt til þess, enn það liefir að eins nokkuð margt
með af ýmsum smáatriðum, sem eru þýðingarlítil
fyrir börn, enn eru sett mest til þess, að halda
kerflnu saman og útlista alt sem bezt og nákvæm-
ast. Enn helzt hefði eg þó kosið, að allmargt af
enum 240 atriðisgreinum þess liefðu að eins verið
skýrandi athugagreinar, enn ekki atriðisgreinar.2
Og flestallar eru þær í fyrra kaflanum, því að úr
því að siðalærdómrinn er sér, gat hann varla styttri
verið né öðruvísi, enda er margt i honum meistara-
lega orðað og fram sett, og í ýmsu virðist mér hann
-ennbetri enn fyrri kaflinn; hann bendir á svo margt,
sem in eldri kver nefna ekki á nafn.
Annars er mér að mörgu leyti næst að ætla, að
enginn af þeim öllum, sem barnalærdóma hafa sam-
ið, hafi jafnazt við Lúter gamla, eða að minsta kosti
ekki farið fram úr honum. Kathekismus lians er
1) Þat> er hörmulegt, að kirkjusaga síra Helga skyldi
hætta ab koma út í miðju kaíi; henni var þó vel tekið af
þeim, sem hana sáu, enn því miður of lítið keypt. Æskilegfc
væri, að hinn lærði höfundr hennar gæíi oss létt ágrip af
kirkjusögunni handa unglingum á svo sem 10 örkum.
2) Eg segi þetta ekki til þess, að niðra enu ágæta kveri
■eða rýra höfund þess, því að það á eg einmitt lians ágætu
tímum á préstaskólanum að þakka, að eg heíi leiðzt til þess,
að ihuga þetta mál. Eg ann kveri hans jafnmikið fyrir það,
þó að það samþýðist ekki við skoðanir mínar á kristindóms-
fræðslu barna.